Αριθμός Αποφάσεως 858/2021 – ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Από τον συνδυασμό της νέας παρ. 6 του άρθρου 9 με τις παρ. 4 και 5 του άρθρου 8 ν. 3869/2Ο1Ο, προκύπτει ότι είναι δυνατή η μεταρρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 ν. 3869/2Ο10, υπό τις προϋποθέσεις είτε της παρ. 4 του άρθ. 8 του ν. 3869/10, δηλαδή όταν το αίτημα αυτό δικαιολογείται από μεταγενέστερα γεγονότα ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του οφειλέτη, οπότε θα επιτρέπεται μείωση των καταβολών σε ποσό και κάτω του 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας, είτε της παρ.5 του άρθρου 9, οπότε σε περίπτωση εξαιρετικών περιστάσεων θα επιτρέπεται ακόμη και ο ορισμός μηδενικών καταβολών.
Με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών ισχυρίζεται ότι έχει υπαχθεί στη ρύθμιση των οφειλών υποχρεωμένων φυσικών προσώπων του ν. 3869/2010 με την με αριθμό 717/Φ941/2Ο14 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία α) καθορίσθηκαν μηνιαίες καταβολές επί μία πενταετία προς τις καθ’ ών, ποσού 450 ευρώ και β) εξαιρέθηκε από την εκποίηση για την ικανοποίηση των μετεχουσών πιστωτριών η κύρια κατοικία του και επέβαλλε στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλλει για τη διάσωση της το ποσό των 19.636,20 ευρώ και η αποπληρωμή του οποίου θα γίνει με μηνιαίες καταβολές, ποσού 204,54 ευρώ, για χρονικό διάστημα οκτώ (8) ετών. Ζητεί δε λόγω της μεταβολής της εισοδηματικής κατάστασης του, να μεταρρυθμιστεί η με αριθμό 717/Φ941/2Ο14 απόφαση, ως προς τις καταβολές των άρθρων 8 παρ.2 και 9 παρ.2 του ν. 3869/2010.
Από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, από τους περιεχόμενους στα δικόγραφα αυτών ισχυρισμούς, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως και από όλη τη διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών δανειολήπτης, ως υπερχρεωμένο φυσικό πρόσωπο, έχει υπαχθεί στις ευεργετικές διατάξεις του ν. 3869/2010 διά της με αριθμό 717/Φ941/2Ο14 οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου και δη στη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 2, με την οποία ρυθμίστηκαν τα χρέη του προς τις πιστώτριές του δια μηνιαίων καταβολών για χρονικό διάστημα πέντε ετών και συγκεκριμένα με τη καταβολή ποσού 450 ευρώ.
Επιπλέον, η απόφαση εξαίρεσε από την εκποίηση την κύρια κατοικία του αιτούντα, επί της οποίας έχει πλήρη κυριότητα, σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου και επιπλέον υποχρέωσε τον αιτούντα να καταβάλλει στην εμπραγμάτως εξασφαλισμένη καθ’ ης, για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του, το ποσό των 204,54 ευρώ για οκτώ (8) χρόνια, που θα αρχίσουν την 01-06-2019.
Η δε ως άνω καταβολή ορίσθηκε χωρίς ανατοκισμό και με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής. Συγκεκριμένα και σύμφωνα με το σκεπτικό της υπ’ αριθ. 717/Φ941/2Ο14 απόφασης, το Δικαστήριο, έκρινε ότι ο αιτών θα πρέπει να καταβάλλει το 80% της αντικειμενικής αξίας.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το Δικαστήριο που εξέδωσε τη με αριθμό 717/Φ941/2Ο14 απόφαση έλαβε υπ’ όψιν, προκειμένου να θέσει τον αιτούντα υπό την προστασία των ευεργετικών διατάξεων του ν. 3869/2010, ότι ο αιτών εργαζόταν ως εργάτης από την 06-09-2002 με σύμβαση αορίστου με καθαρές μηνιαίες αποδοχές 1.800 ευρώ, ενώ η σύζυγος του δεν εργάζεται και δεν έχει κανένα ατομικό εισόδημα.
Όμως, όπως αποδείχθηκε, μετά την έκδοση της υπό μεταρρύθμιση απόφασης ο αιτών απώλεσε την εργασία του. Αργότερα απασχολήθηκε ως εργάτης μέχρι την 08-06-2018, οπότε απολύθηκε. Μέχρι και σήμερα εργάζεται περιστασιακά σε διάφορες εργασίες με μηνιαία εισοδήματα 600 ευρώ περίπου. Έχει αποκτήσει και άλλο παιδί το οποίο είναι ηλικίας 6 ετών. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, η μείωση των εισοδημάτων του αιτούντα αποτελεί σημαντική μεταγενέστερη επίκληση νέου πραγματικού γεγονότος, το οποίο ανατρέπει σημαντικά τη βάση στην οποία στηρίχθηκε η με αριθμό 717/Φ941/2Ο14 απόφαση. Και τούτο, διότι με βάση την ως άνω μεταβολή, ο αιτών-δανειολήπτης αδυνατεί ουσιωδώς να ανταποκριθεί στις καταβολές των άρθρων 8 παρ.2, ποσού 450 ευρώ και 9 παρ.2 , ποσού 204,54 ευρώ και ταυτόχρονα να καλύψει τις βασικές προσωπικές και οικογενειακές του ανάγκες.
Προς τούτο, πρέπει να μεταρρυθμιστεί η με αριθμό 717/Φ941/2Ο14 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου α) ως προς το ύψος των μηνιαίων καταβολών του άρθρου 8 ιταρ.2 του ν. 3869/2010 ορίζοντας μηδενικές καταβολές, που αρχίζουν από το χρόνο υποβολής της κρινομένης αίτησης μεταρρύθμισης ήτοι την 15-07-2019 μέχρι τη συμπλήρωση τριών ετών και β) του άρθρου 9 παρ. 2 Ν.3869/2ΟIΟ που επιβλήθηκε στον αιτούντα για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του και να οριστούν αυτές στο ποσό των 19.636,20 ευρώ δια 180 μήνες, που αντιστοιχούν σε δέκα πέντε έτη = 109,09 ευρώ, το οποίο πρέπει να καταβληθεί στην εμπραγμάτως εξασφαλισμένη πιστώτρια, αρχομένη από την 01-05-2021 μέχρι τη συμπλήρωση των 180 μηνών. Η καταβολή των δόσεων αυτών θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκτο, που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής.