295/2022 ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ
Η αιτούσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 25.05.2015 αίτηση, που κατατέθηκε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Από τη δέουσα εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που προσκομίσθηκαν, από τα διδάγματα της κοινής πείρας, αλλά και από την εν γένει διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Η αιτούσα, ηλικίας 74 ετών είναι άγαμη και δεν έχει αποκτήσει τέκνα. Είναι συνταξιούχος από το έτος 2011 και κατά τον κρίσιμο χρόνο κατάθεσης της ένδικης αίτησης (έτος 2015) το μηνιαίο της εισόδημα ανερχόταν στο ποσό των 730,89 ευρώ προερχόμενο από τη σύνταξή της και το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ). Σήμερα το συνολικό ποσό σύνταξης (κύριας και επικουρικής) που λαμβάνει ανέρχεται σε 892,00 ευρώ μηνιαίως και αποτελεί την αποκλειστική πηγή εισοδήματός της. Πριν από τη συνταξιοδότησή της εργαζόταν σε εταιρεία ως ιδιωτική υπάλληλος υπό την ειδικότητα της αισθητικού. Εκτός από τις αποδοχές που λάμβανε αποκέρδαινε επιπρόσθετο εισόδημα από την κατ’ οίκον παροχή υπηρεσιών περιποίησης και καλλωπισμού. Το έτος 2009 απολύθηκε αιφνιδίως λόγω της οικονομικής κρίσης που έπληξε την αγορά εργασίας. Περαιτέρω, η αιτούσα κατοικεί στη Νίκαια Αττικής σε ακίνητο που της ανήκει κατά πλήρη κυριότητα κατά ποσοστό 100% και αποτελεί την κύρια κατοικία της, αντικειμενικής αξίας 44.460,00 ευρώ. Περαιτέρω, η αιτούσα έχει τα κάτωθι εμπράγματα δικαιώματα: α) πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 100% επί ενός διαμερίσματος ισόγειου ορόφου, επιφάνειας 77,00 τ.μ., έτους κατασκευής 1930, το οποίο βρίσκεται στη Νίκαια Αττικής, β) πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 30% εξ αδιαιρέτου επί του δεύτερου μελλοντικά ανεγερθησόμενου ορόφου, που αντιστοιχεί σε 83,00 τ.μ. και βρίσκεται εντός του αυτού με τα ως άνω ακίνητα οικοπέδου και γ) πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 40% εξ αδιαιρέτου επί του δικαιώματος υψούν του υπό στοιχεία Β-1 και Γ-1 μελλοντικού διαμερίσματος, που αντιστοιχεί σε 134,00 τ.μ. και βρίσκεται στη Νίκαια Αττικής. Επίσης, σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης, και πλέον συγκεκριμένα το έτος 2004, είχε αναλάβει από την καθ’ ης πιστώτρια μη εμπραγμάτως εξασφαλισμένο δάνειο με συνολικό υπόλοιπο οφειλής 17.699158 ευρώ μέχρι την 06η.Ο5.2Ο15, σύμφωνα με την προσκομιζόμενη με αυτή ημερομηνία βεβαίωση οφειλής. Λαμβάνοντας υπόψη αφενός ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο κατάθεσης της ένδικης αίτησης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η αιτούσα είχε μηνιαίο εισόδημα ποσού 730,89 ευρώ και αφετέρου ότι το μηνιαίο κόστος διαβίωσής της ανέρχεται, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, κατ’ ελάχιστον στο εύλογο ποσό των 681,94 ευρώ ενώ για την προσήκουσα αποπληρωμή της επίδικης οφειλής απαιτείται μηνιαίως ποσό περίπου 35Ο,ΟΟ ευρώ (βλ. 10% τελευταίας ενήμερης δόσης ελάχιστης καταβολής), προκύπτει ότι η ίδια έχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής της ληξιπρόθεσμης οφειλής της. Η αδυναμία της είναι γενική, καθώς με το μηνιαίο εισόδημά της αδυνατεί να καλύπτει σωρευτικά τις βασικές βιοτικές της ανάγκες, καθώς και τη μηνιαία δόση της επίδικης οφειλής της. Επίσης, η αδυναμία της είναι μόνιμη, διότι η οικονομική της κατάσταση δεν αναμένεται να βελτιωθεί κατά τα προσεχή έτη, λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας της χώρας, η οποία έχει αντίκτυπο στις συνταξιοδοτικές παροχές, δεδομένου ότι αποκλειστική πηγή του εισοδήματός της συνιστά η σύνταξή της. Η αδυναμία της αυτή δεν οφείλεται σε υπαιτιότητά της, δεδομένου ότι άνευ υποβολής της σχετικής ένστασης περί δόλιας αδυναμίας πληρωμών το Δικαστήριο δεν δύναται αυτεπαγγέλτως να εξετάσει την ύπαρξη δόλιας αδυναμίας πληρωμών (βλ. Βενιέρη Θ. Κατσά, Εφαρμογή του v. 3869/2010 για τα Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα, 3η εκδ. 2016, σελ. 165). Επομένως, συντρέχουν στο πρόσωπο της αιτούσας οι προϋποθέσεις για υπαγωγή της στις ρυθμίσεις του v. 3869/2010.
Επιπροσθέτως, σημειώνεται ότι δυνάμει της από 24.02.2017 προσωρινής διαταγής της Δικαστού του παρόντος Δικαστηρίου, χορηγήθηκε προσωρινή διαταγή, ορίζοντας μηδενικές μηνιαίες καταβολές προς την καθ’ ης πιστώτρια. Η ανωτέρω προσωρινή διαταγή διατηρήθηκε δυνάμει της από 07.03.2021 επανασυζήτησής της. Το ανωτέρω διάστημα πρέπει να συνυπολογισθεί στο χρονικό διάστημα καταβολών του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010. Βάσει όσων ανωτέρω εκτέθηκαν, στην υπό κρίση περίπτωση το ελάχιστο χρονικό διάστημα της τριετίας καταβολών στο πλαίσιο του άρθρου 8 παρ. 2 έχει ήδη συμπληρωθεί και ως εκ τούτου δεν πρέπει να οριστεί χρονικό διάστημα καταβολών στο πλαίσιο του ως άνω άρθρου. Προσέτι, συντρέχουν οι προϋποθέσεις ένταξης της αιτούσας στη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 για μηνιαίες καταβολές, προκειμένου να εξαιρεθεί από την εκποίηση το εμπράγματο δικαίωμα πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 100% επί της κύριας κατοικίας της. Η ικανοποίηση της καθ’ ης πιστώτριας θα γίνει με μηνιαίες καταβολές συνολικού ποσού 17.699,58 ευρώ, στο οποίο εξαντλείται η υποχρέωση της αιτούσας. Ο δε χρόνος εξόφλησης του ποσού αυτού, λαμβάνοντας υπόψη το ύψος της οφειλής, την οικονομική της δυνατότητα και την ηλικία της πρέπει να οριστεί σε οκτώ (8) έτη, ήτοι σε ενενήντα έξι (96) μήνες. Έτσι το ποσό κάθε μηνιαίας δόσης ανέρχεται σε 184,38 ευρώ. Η καταβολή των δόσεων για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της αιτούσας θα ξεκινήσει τον πρώτο μήνα μετά από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, εκάστης καταβολής γενομένης εντός του πρώτου πενθημέρου (5/ημέρου) κάθε μήνα, και θα πραγματοποιηθεί εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά τον χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.