ΑΝΑΘΕΣΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΘΥΛΕΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ – ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ – ΕΥΡΕΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΕΤΕΡΟ ΘΥΛΗ ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΕΚΝΟ
287/2023 ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ)
Ο ενάγων, με την κρινόμενη υπό στοιχείο Α ως άνω αγωγή του, ενεργών τόσο ατομικά όσο και ως ασκών προσωρινά την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας του, Α, που γεννήθηκε στις 5-9-2005 και την οποία έχει αποκτήσει, μαζί με τον ήδη ενήλικο Β και την ανήλικη Γ, από τον ήδη λυμένο, δυνάμει της -αμετάκλητης- υπ’ αριθ. …/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, γάμο του με την εναγόμενη, ζητεί: α) να ανατεθεί σε αυτόν οριστικά η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου αμφότερων των ανηλίκων θυγατέρων του, άλλως να διαταχθεί η από κοινού άσκηση της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης Γ από αμφότερους τους διαδίκους (συνεπιμέλεια), κατά τον ειδικότερα αναφερόμενο στην αγωγή τρόπο, άλλως και όλως επικουρικώς να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ως άνω ανήλικο τέκνο του (Γ) κατά τον τρόπο που προτείνει στην αγωγή του, αφού αυτό (δικαίωμα) παρεμποδίζεται από την εναγόμενη, β) να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγομένης να του προκαταβάλλει, αφενός μεν για την ανήλικη θυγατέρα τους Α, με την ανωτέρω ιδιότητά του και για λογαριασμό της, για το χρονικό διάστημα από την 1n-9-2020, οπότε και αυτή άρχισε να διαμένει στην οικία του, έως την ενηλικίωσή της (την 5η-9-2Ο23), άλλως επικουρικώς από την επίδοση της ένδικης αγωγής και ως την ενηλικίωσή της, ως μηνιαία συνεισφορά της στη διατροφή του τέκνου τους σε χρήμα, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση, αφετέρου δε για την ανήλικη θυγατέρα τους Γ, σε περίπτωση ανάθεσης σε αυτόν της άσκησης της επιμέλειας του προσώπου της και για λογαριασμό της, ως μηνιαία συμμετοχή της στη διατροφή του εν λόγω τέκνου τους σε χρήμα, και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της ένδικης αγωγής και δη νομιμοτόκως από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την πλήρη εξόφληση. Για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής προσκομίζεται η σχετική από 10-12-2021 έγγραφη ενημέρωση του ενάγοντος για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, που έχει επισυναφθεί στο αγωγικό δικόγραφο, καθώς και το από 21-1-2022 πρακτικό περάτωσης της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας (ΥΑΣ) διαμεσολάβησης. Η εναγόμενη νομίμως συμμετέχει στην παρούσα δίκη, δοθέντος ότι έχει προκαταβάλει στον ενάγοντα, κατ’ επιταγή του Δικαστηρίου, τα προς διεξαγωγή της δίκης έξοδα (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ).
Η εναγόμενη συναινεί μεν στην ανάθεση της επιμέλειας της μεγαλύτερης, ανήλικης θυγατέρας τους, Α, στον ενάγοντα, αρνείται-ωστόσο- κατά τα λοιπά αιτιολογημένα την υπό κρίση αγωγή μη συναινώντας στην ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου της μικρότερης θυγατέρας τους Γ στον πατέρα της, ισχυριζόμενη ότι η ίδια είναι η πλέον κατάλληλη για την άσκηση -κατ’ αποκλειστικότητα- της επιμέλειας του προσώπου της ως άνω ανήλικης. Επιπλέον, η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι τα αιτούμενα κονδύλια διατροφής αμφοτέρων των ανηλίκων θυγατέρων τους, όπως τα προσδιορίζει ο ενάγων στην αγωγή του, είναι υπερβολικά. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι ο ενάγων διαθέτει εισοδήματα από την εργασία του ύψους έως και 1.600 ευρώ το μήνα, όταν τα αντίστοιχα εισοδήματα της ίδιας δεν υπερβαίνουν το ποσό των 900 ευρώ το μήνα, με αποτέλεσμα o ενάγων να οφείλει να συνεισφέρει στη διατροφή των ανηλίκων τέκνων τους σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από την ίδια. Ο ισχυρισμός αυτός της εναγομένης περί συνεισφοράς του έχοντος την οικονομική δυνατότητα ενάγοντος πατέρα των δύο ανηλίκων τέκνων τους για τη διατροφή τους συνιστά αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής και όχι ένσταση συνεισφοράς, όπως τη χαρακτηρίζει η εναγόμενη, δεδομένου ότι με την αγωγή ζητείται να αναγνωριστεί η υποχρέωσή της να καταβάλλει το ποσό της συμμετοχής της στη διατροφή των ως άνω ανηλίκων, μετά την αφαίρεση της συμμετοχής σ’ αυτήν του ενάγοντος πατέρα τους. Περαιτέρω, η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι είναι σε θέση να συνεισφέρει για τις διατροφικές ανάγκες των ανηλίκων τέκνων της μέχρι το ποσό των 100 ευρώ -συνολικά- μηνιαίως για αμφότερα, καθώς τα μηνιαία εισοδήματά της οριακά επαρκούν για την κάλυψη της δικής της διαβίωσης, προβάλλοντας έτσι ένσταση διακινδύνευσης ιδίας διατροφής.
Η ενάγουσα, με την υπό κρίση υπό στοιχείο Β ως άνω αγωγή της, ενεργούσα τόσο ατομικά όσο και ως ασκούσα προσωρινά την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας της, Γ, που γεννήθηκε στις 9-12-2011 και την οποία έχει αποκτήσει -μαζί με άλλα δύο τέκνα από τον ήδη λυμένο, δυνάμει της -αμετάκλητης- υπ’ αριθ. …./2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, γάμο της με τον εναγόμενο, ζητεί: α) να ανατεθεί σε αυτήν οριστικά η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ως άνω ανήλικου τέκνου τους, Γ, την επίβλεψη, ανατροφή και φροντίδα του οποίου έχει αναλάβει αποκλειστικά η ίδια από τη γέννησή του, καθώς τυγχάνει υποδειγματική μητέρα εν αντιθέσει με τον εναγόμενο που επιδεικνύει αδιάφορη και ανεύθυνη γονεϊκή στάση απέναντι στην ανωτέρω ανήλικη θυγατέρα τους, ενώ παραλείπει συστηματικά να καταβάλλει τη δικαστικώς ορισθείσα μηνιαία διατροφή της, δυσχεραίνοντας την καθημερινότητα τόσο της ανήλικης όσο και της ίδιας της ενάγουσας, που επωμίζεται ένα δυσανάλογο για την ίδια βάρος, β) να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να της προκαταβάλλει, με την ανωτέρω ιδιότητά της και για λογαριασμό της ανήλικης θυγατέρας τους Γ, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών και δη από τον Απρίλιο του 2020 έως τον Απρίλιο του 2023, ως μηνιαία συμμετοχή του στην τακτική διατροφή της σε χρήμα, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την πλήρη εξόφληση, γ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 13.950 ευρώ για οφειλόμενα από τον ίδιο ποσά διατροφών προς τα τρία -τότε- ανήλικα τέκνα τους και για λογαριασμό τους, για το χρονικό διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2017 έως και τον Μάρτιο του 2020, δ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 1.600 ευρώ, που αφορά σε οφειλόμενα από τον ίδιο -δυνάμει προσωρινής διαταγής- ποσά διατροφών προς άπαντα τα ανήλικα -τότε- τέκνα τους και για λογαριασμό τους, για τους μήνες από τον Ιούνιο του 2020 έως και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους και δη νομιμοτόκως μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης, ε) να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να της καταβάλει, για λογαριασμό του -τότε- ανηλίκου υιού τους, Β και συγκεκριμένα για το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο του 2020 έως τον Απρίλιο του 2021, οπότε αυτός ενηλικιώθηκε, ως μηνιαία συμμετοχή του στην τακτική διατροφή του σε χρήμα, καθώς το εν λόγω τέκνο τους αδυνατούσε κατά τον χρόνο εκείνο να διαθρέψει τον εαυτό του, στ) να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας της με την έτερη ανήλικη θυγατέρα τους, Α, την προσωρινή επιμέλεια του προσώπου της οποίας, κατ’ αποκλειστικότητα, ασκεί -δυνάμει της υπ’ αριθμ. …/2021 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου (δικάζοντος κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων)- ο εναγόμενος, κατά τον τρόπο που προτείνει στην αγωγή της, αφού αυτό (δικαίωμα) παρεμποδίζεται από τον εναγόμενο. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή είναι ορισμένη, πλην των υπό στοιχεία (γ), (δ) και (ε) ως άνω αγωγικών αιτημάτων, τα οποία κρίνονται απορριπτέα ως απαράδεκτα λόγω αοριστίας. Συγκεκριμένα, αναφορικά με το επιμέρους ως άνω (υπό στοιχείο -γ-) αγωγικό αίτημα περί αναγνώρισης της υποχρέωσης του εναγομένου να της καταβάλει -υπό την ιδιότητά της ως τότε ασκούσας την επιμέλεια του προσώπου απάντων των ανηλίκων τέκνων τους- το συνολικό ποσό των 13.950 ευρώ για οφειλόμενα από τον ίδιο ποσά διατροφής προς τα τρία -τότε- ανήλικα τέκνα τους και συγκεκριμένα για το χρονικό διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2017 έως και τον Μάρτιο του 2020, λεκτέον ότι αυτό τυγχάνει αόριστο και συνεπώς απορριπτέο, καθώς (i) μολονότι η ενάγουσα -υπό την ανωτέρω ιδιότητά της- αιτείται την καταβολή διατροφής για παρελθόντα χρόνο (Σεπτέμβριος του 2017 έως Μάρτιος του 2020), ουδόλως προσδιορίζει εάν και πότε έλαβε χώρα όχληση του υποχρέου εναγομένου, προκειμένου από το χρονικό αυτό σημείο να ενεργοποιηθεί η αξίωση διατροφής, καθώς και ποιο ήταν το περιεχόμενο αυτής (της όχλησης), δοθέντος ότι η όχληση, που συνιστά, άλλωστε, αναγκαίο στοιχείο της αγωγής όταν ζητείται διατροφή για το παρελθόν, αποτελεί το χρονικό σημείο γέννησης της υποχρέωσης διατροφής για το παρελθόν και ως εκ τούτου δεν μπορεί η σχετική αξίωση (διατροφής) να αφορά παρελθόντα αυτής (της όχλησης) χρόνο, (ii) στην προκείμενη δε υπόθεση η ενάγουσα παραλείπει να εκθέσει στο κρινόμενο δικόγραφο σε ποια ακριβώς μεταξύ τους συμφωνία εδράζεται η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει το συγκεκριμένο ποσό ως συμμετοχή του στις διατροφικές ανάγκες των τέκνων του κατά την εν λόγω χρονική περίοδο, καθώς και αν έχει συμφωνηθεί δήλη ημέρα για την καταβολή, μετά την άπρακτη παρέλευση της οποίας αυτός καθίσταται υπερήμερος (σημειώνεται ότι στην υπό κρίση αγωγή αναφέρεται διηγηματικά και μόνο ότι μεταξύ των πρώην συζύγων και ενόψει της συναινετικής λύσης του γάμου τους καταρτίστηκε και επικυρώθηκε από το δικαστήριο το από 10-7-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο ρυθμίζονταν τα ζητήματα επιμέλειας και διατροφής των -τότε- ανηλίκων τέκνων τους, χωρίς να διευκρινίζεται τόσο η χρονική διάρκεια ισχύος της εν θέματι συμφωνίας, αναφορικά με το θέμα της διατροφής των ανηλίκων, όσο και η συμφωνία δήλης ημέρας, η άκαρπη παρέλευση της οποίας λειτουργεί ως όχληση του υποχρέου και γεννά υποχρέωση διατροφής για τον παρελθόντα χρόνο), αναφορικά δε με το επιμέρους ως άνω (υπό στοιχείο -ε-) αίτημα περί αναγνώρισης της υποχρέωσης του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα -υπό την ιδιότητά της ως ασκούσας την επιμέλεια του προσώπου του τότε ανηλίκου υιού τους Β- ως μηνιαία συνεισφορά του στη διατροφή του σε χρήμα, για το χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο του 2020 έως και τον Απρίλιο του 2021, οπότε και το εν λόγω τέκνο τους ενηλικιώθηκε, ήτοι για χρόνο προ της έγερσης της υπό κρίση αγωγής, λεκτέον ότι αυτό τυγχάνει επίσης απορριπτέο ως αόριστο, για τους αυτούς ως άνω εκτιθέμενους λόγους, τέλος, αναφορικά με το επιμέρους ως άνω (υπό στοιχείο -δ-) αίτημα περί αναγνώρισης της υποχρέωσης του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 1.600 ευρώ, που αφορά σε οφειλόμενα από τον ίδιο -δυνάμει προσωρινής διαταγής- ποσά διατροφής προς άπαντα τα ανήλικα -τότε- τέκνα τους και για λογαριασμό τους, για τους μήνες από τον Ιούνιο του 2020 έως και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους και δη νομιμοτόκως μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης, λεκτέον ότι και αυτό τυγχάνει απορριπτέο ως παντελώς αόριστο, δοθέντος ότι η ενάγουσα μολονότι αιτείται την καταβολή του εν λόγω ποσού επικαλούμενη την επιδίκασή του δυνάμει προσωρινής διαταγής του παρόντος Δικαστηρίου (δικάζοντος με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων), παραλείπει να προσδιορίσει στο κρινόμενο δικόγραφό της ποια ακριβώς ήταν η κρίσιμη προσωρινή διαταγή με την οποία της επιδικάστηκε, ποιό ποσό διατροφής για λογαριασμό των τριών -τότε- ανηλίκων τέκνων της και για ποιο συγκεκριμένα χρονικό διάστημα. Για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής προσκομίζεται η σχετική έγγραφη ενημέρωση της ενάγουσας για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, καθώς και το από 9-11-2021 πρακτικό περάτωσης της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας (ΥΑΣ) διαμεσολάβησης. Ο εναγόμενος νομίμως συμμετέχει στην παρούσα δίκη, δοθέντος ότι έχει προκαταβάλει στην ενάγουσα, κατ’ επιταγή του Δικαστηρίου, τα προς διεξαγωγή της δίκης έξοδά της (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ).
Στην προκειμένη περίπτωση ο εναγόμενος αρνείται αιτιολογημένα την αγωγή, μη συναινούντος στην ανάθεση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου τους Γ στην ενάγουσα, επικαλούμενος την αδιάφορη και εν γένει άσχημη συμπεριφορά της τελευταίας προς το τέκνο τους, γεγονός που καθιστά τον ίδιο κατάλληλο αποκλειστικά για την άσκηση αυτής. Επιπλέον, ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι τα αιτούμενα κονδύλια διατροφής για το ως άνω τέκνο τους, όπως τα προσδιορίζει η ενάγουσα, είναι υπερβολικά. Ο ισχυρισμός αυτός, με τον οποίο αμφισβητείται το ύψος των αιτούμενων κονδυλίων για τη διατροφή του τέκνου, αποτελεί επίσης αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι η ενάγουσα διαθέτει επαρκή εισοδήματα από την εργασία της, ενώ επιπλέον δεν βαρύνεται με την καταβολή μισθώματος, καθώς οι στεγαστικές ανάγκες τόσο της ίδιας όσο και της ανήλικης θυγατέρας τους καλύπτονται πλήρως από την εγκατάστασή τους στην οικογενειακή στέγη, που ανήκει κατά πλήρη κυριότητα και σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου σε καθένα εκ των διαδίκων, με τον ίδιο (εναγόμενο) να τους έχει παραχωρήσει το δικαίωμα χρήσης αυτής επί του ποσοστού του, χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα, με αποτέλεσμα να δύναται αυτή (ενάγουσα) να συνεισφέρει στη διατροφή του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους κατά ποσοστό -όχι μικρότερο- του 50%. Ο ισχυρισμός αυτός του εναγόμενου περί συνεισφοράς της έχουσας την οικονομική δυνατότητα ενάγουσας μητέρας του τέκνου τους Γ στη διατροφή του συνιστά αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής και όχι ένσταση συνεισφοράς, όπως τη χαρακτηρίζει ο εναγόμενος, δεδομένου ότι με την αγωγή ζητείται να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομενου να καταβάλλει το ποσό της συμμετοχής του στη διατροφή του ανωτέρω ανήλικου, μετά την αφαίρεση της συμμετοχής σ’ αυτήν της ενάγουσας μητέρας του, εφόσον η τελευταία ισχυρίζεται ότι μέρος της διατροφής του τέκνου καταβάλλει και η ίδια από τα εισοδήματά της.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, από τα οποία άλλα έχουν πλήρη αποδεικτική δύναμη και άλλα εκτιμώνται ως δικαστικά τεκμήρια, κατά το άρθρο 395 ΚΠολΔ, μερικά από τα οποία (έγγραφα) μνημονεύονται παρακάτω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα κατά την ουσιαστική εκτίμηση της διαφοράς (ΑΠ 354/2006, ΑΠ 1084/2002 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), συμπεριλαμβανομένων των προσκομιζόμενων και επικαλούμενων από την ενάγουσα-εναγόμενη φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 αρ. 3. 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 ΚΠολΔ, βλ. για το επιτρεπτό αυτών ως αποδεικτικό μέσο, ΑΠ 95/2014, ΑΠ 139/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), μη λαμβανομένου όμως υπόψιν του προσκομιζόμενου και επικαλούμενου από την ενάγουσα-εναγόμενη υπ’ αριθ. 50 σχετικού εγγράφου της, στο μέτρο που αυτό αφορά σε τηλεφωνικά μηνύματα που φέρεται ότι αντάλλαξαν οι διάδικοι με τρίτα πρόσωπα και δη τα τέκνα τους, η χρήση των οποίων συνιστά παραβίαση του δικαιώματος επικοινωνίας, καθιστώντας τα απαράδεκτα αποδεικτικά μέσα, δεδομένου ότι προσκομίζονται από την ενάγουσα-εναγόμενη στο πλαίσιο δικαστικής της διένεξης με τον αντίδικό της, αφορούν όμως συνομιλίες μεταξύ του τελευταίου (ενάγοντος-εναγομένου) ή ακόμα και της ιδίας (ενάγουσας-εναγομένης) και τρίτων προσώπων (βλ. ΜΟΔ Ηρακλείου 21/2019, ΜΠρΗρακλ 1085/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Κονταξής, ΕρμΠΚ, τόμος B’, έκδοση Υ’, 2000, σελ.3125, contra ΠΠρΘεσ 3256/2015 ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ και σχόλιο Ε. σε ΕλλΔνη 2015.1086), καθώς και από τις ένορκες βεβαιώσεις, από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ) και, τέλος, από την επικοινωνία της Δικαστού αυτού του Δικαστηρίου με τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 9-11-2002, από τον οποίο απέκτησαν τρία (3) τέκνα, τον Β, που γεννήθηκε στις 15-4-2003, την Α, που γεννήθηκε στις 5-9-2005 και την Γ, που γεννήθηκε στις 9-12-2011 και εγκαταστάθηκαν σε οικία (διαμέρισμα), ανήκουσα κατά πλήρη κυριότητα σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου σε έκαστο εξ αυτών (διαδίκων). Σταδιακά η έγγαμη συμβίωση έπαψε να είναι ομαλή, με αποτέλεσμα ο γάμος των διαδίκων να λυθεί με συναινετικό διαζύγιο, δυνάμει της υπ’ αριθ. …/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε κατά την εκούσια δικαιοδοσία και η ενάγουσα να αναλάβει την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων τους, ενώ ο εναγόμενος πατέρας τους, πέρα από τη ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του με αυτά, υποχρεώθηκε να καταβάλλει στην ενάγουσα, ως συνεισφορά του στη μηνιαία διατροφή των ανηλίκων τέκνων τους και για λογαριασμό τους, το συνολικό ποσό των 450 ευρώ, βάσει του καταρτισθέντος και επικυρωθέντος από το Δικαστήριο από 10-7-2014 ιδιωτικού συμφωνητικού τους. Ωστόσο, ενόψει των διαφωνιών και συνεχιζόμενων συγκρούσεων μεταξύ των διαδίκων, που είχαν σαν αποτέλεσμα τη μη τήρηση των συμφωνηθέντων ανάμεσά τους όρων, αμφότεροι κατέθεσαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, δικάζοντος με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, αντίθετες αιτήσεις, κατόπιν συνεκδίκασης των οποίων και λαμβανομένων υπόψη τόσο της συναίνεσης των γονέων, δεδομένης της επιτυχούς έκβασης της απόπειρας συμβιβασμού μεταξύ τους κατ’ άρθρο 611 ΚΠολΔ, με την κατάρτιση του από 15-10-2020 ιδιωτικού συμφωνητικού-πρακτικού συμβιβασμού, πρωτίστως -όμως- του συμφέροντος των ανηλίκων τέκνων τους, το Δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. …./2021 απόφασή του ανέθεσε προσωρινά στη μητέρα την αποκλειστική επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους Β και Γ, ρύθμισε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με τα ανωτέρω δύο ανήλικα τέκνα του, τον υποχρέωσε να καταβάλλει στην εδώ ενάγουσα-εναγόμενη, για λογαριασμό τους, το συνολικό ποσό των 400 € (ήτοι το ποσό των 200€ για έκαστο εξ αυτών), ως προσωρινή μηνιαία σε χρήμα διατροφή τους, ενώ -παράλληλα- ανέθεσε προσωρινά και αποκλειστικά στον πατέρα την επιμέλεια του προσώπου της έτερης ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, Α, και ρύθμισε το δικαίωμα επικοινωνίας της μητέρας με αυτή. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι αμφότεροι οι γονείς αγαπούν τα ανήλικα τέκνα τους και επιθυμούν η ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου τους να γίνει με γνώμονα το συμφέρον εκάστου εξ αυτών (τέκνων), υποστηρίζοντας ότι καθένας από αυτούς είναι απολύτως ικανός να αναλάβει την επιμέλεια κατ’ αποκλειστικότητα. Εν τούτοις, αναφορικά με τη νεαρότερη θυγατέρα των διαδίκων, Γ, γεννηθείσα στις 9-12-2011, ηλικίας 10 ετών κατά τον χρόνο συζήτησης των υπό κρίση αγωγών, το συμφέρον της επιβάλλει να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλεια του προσώπου στην ενάγουσα-εναγόμενη μητέρα της, με την οποία ήδη αυτή διαμένει στην -μέχρι πρότινος- οικογενειακή οικία, η οποία -άλλωστε- την φροντίζει με στοργή και αγάπη και ανταποκρίνεται πλήρως στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις της απέναντί της, ασχολούμενη επιμελώς με την ανατροφή της και προφέροντάς της την απαραίτητη μητρική στοργή και συμπαράσταση για την απαιτητική περίοδο της προεφηβείας που διανύει. Σημειωτέον ότι η ενάγουσα-εναγομένη κρίθηκε από τον αντίδικό της, στο πλαίσιο του από 15-10-2020 ιδιωτικού συμφωνητικού-πρακτικού συμβιβασμού τους, βάσει του οποίου -άλλωστε- εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. …/2021 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, δικάζοντος με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ικανή και κατάλληλη να αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα την επιμέλεια των -τότε- ανηλίκων τέκνων τους, Β και Γ, καθώς τα περιέβαλλε με μητρική στοργή, επιδεικνύοντας το αμέριστο ενδιαφέρον της για την ανατροφή και την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη και διαπαιδαγώγησή τους, ανταποκρινόμενη στο μητρικό ρόλο της. Έκτοτε ουδέν νέο στοιχείο εισφέρθηκε από τον ενάγοντα-εναγόμενο κατά την αποδεικτική διαδικασία, αναφορικά με το πρόσωπο της πρώην συζύγου του, που να αναιρεί την προεκτεθείσα παραδοχή ότι εκείνη είναι απολύτως ικανή να ασκεί επιμελώς το γονεϊκό της ρόλο προς την ανήλικη θυγατέρα τους, και ο Β έχει από την 19-4-2021 ήδη ενηλικιωθεί. Προς επίρρωση, μάλιστα, της κρίσης αυτής του Δικαστηρίου, λεκτέον ότι σε περίπτωση που πράγματι η ενάγουσα-εναγόμενη μητέρα ήταν ακατάλληλη για την φροντίδα του νεαρότερου ανηλίκου τέκνου τους, ο ενάγων-εναγόμενος δεν θα συμφωνούσε να μοιράζεται, στο πλαίσιο της επικουρικά αιτούμενης συνεπιμέλειας, την φροντίδα του προσώπου του μαζί της. Περαιτέρω, αναφορικά με τις αιτιάσεις του ενάγοντα-εναγόμενου ότι η αντίδικός του είναι λιγότερο ικανή έναντι αυτού για να αναλάβει την επιμέλεια του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους, θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές κρίνονται αφενός γενικόλογες και αυθαίρετες, αφετέρου παντελώς αναπόδεικτες, δοθέντος ότι προς επιστήριξή τους ο ενάγων-εναγόμενος δεν προσκόμισε το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο, τουναντίον την καταλληλότητα της ενάγουσας-εναγόμενης στην καθημερινή φροντίδα της ανήλικης θυγατέρας τους, που δεν έπαψε να διαμένει μαζί της, επιβεβαίωσαν κατηγορηματικά τόσο ο μάρτυρας της ενάγουσας-εναγομένης και ήδη ενήλικος γιος των διαδίκων, Β, ο οποίος -μάλιστα διαβιεί με την μητέρα του και την ανωτέρω ανήλικη αδερφή του στη μέχρι πρότινος οικογενειακή στέγη, εξεταζόμενος ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου, όσο και οι …. στις προσκομισθείσες ενώπιον του Δικαστηρίου ένορκες βεβαιώσεις τους, ενώ, περαιτέρω, ούτε η μάρτυρας του ενάγοντος-εναγομένου, μητέρα του, αναφέρθηκε κατά την ένορκη κατάθεσή της ενώπιον του Δικαστηρίου σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που να καταδεικνύουν αδυναμία ή ακαταλληλότητα της ενάγουσας-εναγομένης (πρώην νύφης της) να ασκήσει το καθήκον της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας της. Ας σημειωθεί ότι η ενάγουσα-εναγόμενη εμφανίζεται επί σειρά ετών ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη και δραστήρια σε θέματα που αφορούν στο γονεϊκό της ρόλο, καθώς είναι ενεργό μέλος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων των σχολείων όπου φοιτούσαν και φοιτούν τα παιδιά της, συμμετέχουσα ακόμα και στο ΝΠΔΔ «Σχολική Επιτροπή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Νίκαιας-Αγ. Ι. Ρέντη Αττικής», συμμετέχει σε σεμινάρια εκπαιδευτικού χαρακτήρα για γονείς, όπως οι συναντήσεις της Σχολής Σύγχρονων Γονέων, που διοργανώνονται από τον Πολυχώρο Μεταίχμιο (βλ. τις προσκομιζόμενες βεβαιώσεις συμμετοχής της), αλλά και από άλλους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, με σκοπό την επιμόρφωση των γονέων πάνω σε σύγχρονα ζητήματα και προκλήσεις που αφορούν τα παιδιά τους (βλ. την προσκομιζόμενη βεβαίωση παρακολούθησης κατά το έτος 2019 σεμιναρίου διάρκειας 10 ωρών στο ινστιτούτο έρευνας και κατάρτισης Ευρωπαϊκών Θεμάτων), ενώ κάνει από το 2017 ατομική συμβουλευτική ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική γονέων (βλ. την από βεβαίωση της συμβούλου ψυχικής υγεία, γονέων/εκπαιδευτικών), στοιχεία που δεν καταλείπουν την παραμικρή αμφιβολία για το ειλικρινές και γνήσιο ενδιαφέρον της να επιτελέσει τον γονεϊκό της ρόλο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πέραν των ανωτέρω, θα πρέπει να τονιστεί ότι στην προκείμενη περίπτωση, η από κοινού άσκηση από τους διαδίκους της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας τους Γ δεν μπορεί να λειτουργήσει, καθόσον στην παρούσα χρονική περίοδο οι μεταξύ τους σχέσεις παραμένουν τεταμένες, όπως ενόρκως κατέθεσαν οι μάρτυρές τους ενώπιον του Δικαστηρίου, χωρίς κάποιος από τους διαδίκους να αμφισβητεί το γεγονός αυτό, έχουν δε πλήρως αποδομηθεί, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συνεργαστούν προς το συμφέρον του τέκνου τους. Λόγω των συγκρουσιακών σχέσεων των διαδίκων δυσχεραίνεται μια σταθερή και συνεχής σύμπραξη για την από κοινού αντιμετώπιση των αναφυόμενων θεμάτων του ως άνω ανηλίκου τέκνου και την ενδεχόμενη τήρηση των μεταξύ τους συμφωνιών, όπως άλλωστε συνέβη και κατά το παρελθόν και δη με την από 15-10-2020 μεταξύ τους συμφωνία, η οποία για τους ίδιους λόγους δεν μακροημέρευσε. Η από κοινού δε άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου προϋποθέτει -σε κάθε περίπτωση- έναν ενεργό ρόλο των διαδίκων και ανάληψη ευθυνών, αντίστοιχων δράσεων και πρωτοβουλιών από τους ίδιους, κατόπιν μεταξύ τους εύρυθμης επικοινωνίας για το συμφέρον του τέκνου, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση, λόγω των έντονων και διαρκών διενέξεων και διαφωνιών των διαδίκων, δεν καθίσταται εφικτό. Περαιτέρω, ούτε η χρονική κατανομή μπορεί να λειτουργήσει εν προκειμένω, λόγω της έλλειψης συνεργασίας, εμπιστοσύνης και κατανόησης μεταξύ των διαδίκων. Ως εκ τούτου, το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, Γ, υπαγορεύει όπως κατανεμηθεί (λειτουργικά) η άσκηση της γονικής του μέριμνας, με την ανάθεση ορισμένων λειτουργιών της και δη της επιμέλειας του προσώπου του, ως προς όλες τις πτυχές της, αποκλειστικά στην ενάγουσα-εναγόμενη μητέρα του και την άσκηση των υπολοίπων λειτουργιών της (διοίκηση, περιουσία, εκπροσώπηση) από αμφότερους τους διαδίκους. Εντούτοις, παρά την ανάθεση της επιμέλειας του ως άνω ανήλικου τέκνου των διαδίκων ως προς όλες τις πτυχές της αποκλειστικά στην ενάγουσα-εναγόμενη, δε θα δύναται αυτή (ενάγουσα-εναγόμενη), κατά τις επιταγές των διατάξεων του άρθρου 1519 ΑΚ (όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 12 του Ν. 4800/2021), να αποφασίζει μόνη της, αλλά από κοινού με τον ενάγοντα-εναγόμενο για θέματα που επηρεάζουν καίρια τη ζωή του τέκνου τους, όπως για παράδειγμα για σημαντικά ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, διότι η κρίση για σημαντικά ζητήματα παραμένει στο πυρήνα της γονικής μέριμνας. Πρέπει να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο κατέληξε στην ανωτέρω κρίση του μετά και από την προσωπική επικοινωνία και συνομιλία που είχε με την παραπάνω ανήλικη, συνεκτιμώντας ανάλογα και τη διατυπωθείσα με άμεσο και κατηγορηματικό τρόπο γνώμη της, όσον αφορά το γονέα, με τον οποίο επιθυμεί να διαβιώνει (άρθρα 1511 παρ. 4 ΑΚ, 612 ΚΠολΔ), την οποία (γνώμη) ζήτησε, χωρίς να γνωρίζει εκ των προτέρων το βαθμό της ωριμότητάς της, η οποία ούτως ή άλλως, δεν αποδεικνύεται μόνο από την ηλικία της (βλ. ΑΠ 201/2010, ΑΠ 952/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 561/2003, ΕλλΔ/νη 45, 1029). Και τούτο έπραξε το Δικαστήριο όχι μόνο για να διερευνήσει τη σχετική προτίμηση της ανήλικης, αλλά, κυρίως, για να διαπιστώσει, κατά τη διάρκεια της προσωπικής επικοινωνίας του μαζί της, τη σημερινή συναισθηματική και ψυχολογική κατάστασή της, καθώς και το επίπεδο της (βιολογικής, διανοητικής και συναισθηματικής) ανάπτυξής της και για να διερευνήσει αν είχε (τυχόν) επιβαρυνθεί (αλλά και το μέγεθος της όποιας τυχόν επιβάρυνσης) από τις νέες συνθήκες της ζωής της. Κατόπιν όλων τούτων, το Δικαστήριο κρίνει, με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, Γ, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες της, η ηλικία της, καθώς και οι προσωπικές ιδιότητες των διαδίκων, ότι η γονική μέριμνα πρέπει κατανεμηθεί (λειτουργικά) και να ανατεθεί οριστικά η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ως άνω ανήλικου τέκνου των διαδίκων, ως προς όλες τις πτυχές της, στην ενάγουσα-εναγόμενη μητέρα του (με τις ανωτέρω εξαιρέσεις στα σημαντικά ζητήματα επιμέλειας του τέκνου, για τα οποία απαιτείται η έγγραφη συμφωνία του ενάγοντος-εναγόμενου πατρός του), η οποία ανταποκρίνεται με επάρκεια μέχρι σήμερα στα γονεϊκά της καθήκοντα, απορριπτομένης κατά συνέπεια ως ουσιαστικά αβάσιμης της ανωτέρω υπό στοιχείο Α αγωγής του ενάγοντος-εναγόμενου ως προς το αίτημα περί οριστικής ανάθεσης της αποκλειστικής άσκησης της επιμέλειας του ως άνω τέκνου του σε αυτόν, άλλως της από κοινού άσκησης της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου από αμφότερους τους διαδίκους. Απεναντίας δε, αναφορικά με την έτερη θυγατέρα των διαδίκων, Α, η οποία γεννήθηκε στις 5-9-2005 και -ως εκ τούτου- ενηλικιώνεται το Σεπτέμβριο του 2023, λεκτέον ότι πρόκειται για μία ευαίσθητη έφηβη, η οποία βίωσε μία έντονη αίσθηση ανασφάλειας και αγωνίας εξαιτίας του τεταμένου οικογενειακού περιβάλλοντος που δημιούργησε η εξαιρετικά δύσκολη σχέση μεταξύ των γονέων της (βλ. το προσκομιζόμενο -μεταξύ άλλων- από 12/10/2020 ενημερωτικό σημείωμα του ψυχολόγου των Γιατρών του Κόσμου). Αποτέλεσμα του έντονου συγκρουσιακού κλίματος που επικρατούσε στην οικογενειακή οικία μεταξύ των διαδίκων-γονέων, ακόμα και μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσής τους, με την ως άνω ανήλικη να διαβιεί σταθερά με τη μητέρα της και τα άλλα δύο αδέρφια της στην οικογενειακή στέγη και, συνεπώς, η σχέση τους να υφίσταται την καθημερινή τριβή και φθορά από τις συνεχείς διαμάχες και την ένταση, σε συνδυασμό και με την ιδιαιτέρως απαιτητική και ευαίσθητη ηλικιακή περίοδο της εφηβείας, την οποία εξακολουθεί να διανύει η ανήλικη, είναι οι διαπροσωπικές σχέσεις με τη μητέρα της να έχουν -στο παρόν χρονικό διάστημα-διαταραχθεί, η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους να έχει κλονιστεί και το αίσθημα στοργής, ασφάλειας και ηρεμίας που πρέπει να αισθάνεται το ανήλικο τέκνο κατά τη διαβίωση στο περιβάλλον του για την ομαλή διαπαιδαγώγηση και την αρμονική ψυχοσωματική ανάπτυξη της προσωπικότητάς του να μην συντρέχει επί του παρόντος. Συνακόλουθα και με γνώμονα το συμφέρον της ανωτέρω ανήλικης, κρίνεται ότι ο πλέον κατάλληλος να ασκήσει τον γονεϊκό ρόλο και να αναλάβει την άσκηση της επιμέλειάς της αποκλειστικά, προκειμένου να διαχειριστεί τα καθημερινά ζητήματα του τέκνου, το οποίο διάγει και την πλέον έντονη και αμφίθυμη περίοδο της εφηβείας της, είναι ο πατέρας της, στον οποίο έχει ήδη ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του προσώπου της, δυνάμει της ανωτέρω υπ’ αριθμ. …/2021 απόφασης του οικείου Δικαστηρίου, η οποία εκδόθηκε επί τη βάσει της από 15-10-2020 έγγραφης συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων (γονέων), αφού πρώτα ελήφθη υπόψη και η επιθυμία της ανήλικης, η οποία είχε κατά τον χρόνο εκείνο συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας της και είχε ήδη μετοικήσει, με τη σύμφωνη γνώμη της μητέρας της, στην οικία του πατέρα, με τον οποίο και διαβιούσε. Ο ενάγων-εναγόμενος έχει την ικανότητα να διαχειριστεί τα καθημερινά ζητήματα της διαβίωσης και της μέριμνας των υποθέσεων και των προβλημάτων της ανήλικης, η σχέση του δε μαζί της είναι πολύ καλύτερη από αυτή (σχέση) με τη μητέρα της, καθόσον η εκρηκτική κατάσταση μεταξύ τους (μητέρας και θυγατέρας) οδήγησε σε κλιμακούμενες διενέξεις, που είχαν ως αποτέλεσμα την επικράτηση ενός ταραχώδους κλίματος ανάμεσά τους, το οποίο κορυφώθηκε με την ανήλικη να υποβάλει έγκληση κατά της μητέρας της για άσκηση ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος της, μετά από ένα έκρυθμο περιστατικό, που έλαβε χώρα στην οικογενειακή οικία τον Αύγουστο του 2020 και οδήγησε στην -οικεία βουλήσει- αποχώρηση της ανήλικης από την οικία που μέχρι τότε διέμενε με την μητέρα της και τη μετεγκατάστασή της στην οικία του πατέρα της, όπου και διαβιεί αρμονικά έκτοτε. Ο ενάγων-εναγόμενος ασκεί με τον πλέον πρόσφορο και επαρκή τρόπο τον γονεϊκό του ρόλο και ανταποκρίνεται πλήρως στο λειτουργικό καθήκον αποκλειστικής άσκησης της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας του Α, η οποία ενηλικιώνεται τον Σεπτέμβριο του 2023, καθώς επιδεικνύει στοργή, αγάπη και αμέριστο ενδιαφέρον για την ανατροφή και την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη και διαπαιδαγώγησή της, ανταποκρινόμενος στον πατρικό ρόλο του, το γεγονός αυτό, άλλωστε, δεν αμφισβητείται ούτε από την αντίδικό του, η οποία ενόψει της διαμορφωθείσας σχέσης της με την ως άνω ανήλικη θυγατέρα της, που -κατά το παρόν στάδιο- δεν ευνοεί τη συγκατοίκηση και δεν αντέχει την καθημερινή τριβή, αντιλαμβανόμενη τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει μέχρι την πλήρη αποκατάσταση του συναισθηματικού δεσμού με το τέκνο της, δεν αντιτίθεται στην αποκλειστική ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου της στον ενάγοντα-εναγόμενο πατέρα της, ενώ -επιπλέον- δεν διεκδικεί ούτε τη συνεπιμέλεια στην ανατροφή του ως άνω τέκνου της, αναγνωρίζοντας ότι εν προκειμένω δεν συντρέχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις, όπως αυτές αναλυτικά εκτέθηκαν αμέσως ανωτέρω. Ως εκ τούτου, το συμφέρον του ως άνω ανηλίκου τέκνου των διαδίκων υπαγορεύει, λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές του περιστάσεις, την ηλικία του και τις ανάγκες του για στοργή και φροντίδα, ήρεμο και ασφαλές οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον και ομαλές περιστάσεις διαβίωσης, καθώς και τον συναισθηματικό δεσμό που έχει αναπτυχθεί μεταξύ της ανήλικης Α και εκάστου των γονέων της συγκριτικά κατά την παρούσα χρονική συγκυρία, να παραμείνει πλησίον του πατέρα της, στον οποίο και πρέπει να ανατεθεί -κατ’ αποκλειστικότητα- η επιμέλεια του προσώπου της, αποκλειομένης της ενδεχόμενης από κοινού άσκησης από τους διαδίκους της επιμέλειας του εν λόγω ανήλικου τέκνου τους, ως μη ενδεδειγμένης στην προκείμενη περίπτωση, για τους αυτούς ως άνω λόγους. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω το συμφέρον του εν λόγω ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ήτοι της Α, υπαγορεύει όπως κατανεμηθεί (λειτουργικά) η άσκηση της γονικής της μέριμνας, με την ανάθεση ορισμένων λειτουργιών της και δη της επιμέλειας του προσώπου της, ως προς όλες τις πτυχές της, αποκλειστικά στον ενάγοντα-εναγόμενο πατέρα της και την άσκηση των υπολοίπων λειτουργιών της (διοίκηση, περιουσία, εκπροσώπηση) από αμφότερους τους διαδίκους. Ας σημειωθεί ότι, παρόλα αυτά, o ενάγων-εναγόμενος δε θα δύναται, κατά τις επιταγές των διατάξεων του άρθρου 1519 ΑΚ (όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 12 του Ν. 4800/2021), να αποφασίζει μόνος του, αλλά από κοινού με την ενάγουσα-εναγόμενη για θέματα που επηρεάζουν καίρια τη ζωή του εν λόγω τέκνου τους, όπως για παράδειγμα για σημαντικά ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, διότι η κρίση για σημαντικά ζητήματα παραμένει στο πυρήνα της γονικής μέριμνας. Κατόπιν προσωπικής επικοινωνίας και συνομιλίας του Δικαστηρίου με την ανωτέρω ανήλικη (αρθ. 1511 παρ. 4 ΑΚ και 612 ΚΠολΔ), κατά την οποία η Α (16,5 ετών περίπου κατά τον χρόνο συζήτησης της υπό κρίση υπόθεσης) εκφράστηκε κατά τρόπο συγκροτημένο, εκθέτοντας τα ειλικρινή συναισθήματά της και μιλώντας λογικά και ήρεμα στο πλαίσιο της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε, η οποία συνεκτιμάται από το Δικαστήριο αναφορικά με το επίδικο ζήτημα της άσκησης της γονικής της μέριμνας, το Δικαστήριο κρίνει, με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον της ανήλικης, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες της, η ηλικία της, καθώς και οι προσωπικές ιδιότητες των διαδίκων, ότι πρέπει κατανεμηθεί (λειτουργικά) η γονική μέριμνα και να ανατεθεί οριστικά η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, Α, ως προς όλες τις πτυχές της, στον ενάγοντα-εναγόμενο πατέρα της (με τις ανωτέρω εξαιρέσεις στα σημαντικά ζητήματα επιμέλειας του τέκνου, για τα οποία απαιτείται η έγγραφη συμφωνία της ενάγουσας-εναγόμενης μητέρας της), ο οποίος ανταποκρίνεται με επάρκεια μέχρι σήμερα στα γονεϊκά του καθήκοντα, γενομένης δεκτής ως ουσιαστικά βάσιμης της ανωτέρω υπό στοιχείο Α αγωγής του ενάγοντος-εναγομένου ως προς το αντίστοιχο αίτημα περί οριστικής ανάθεσης της αποκλειστικής άσκησης της επιμέλειας του εν λόγω ανήλικου τέκνου του σε αυτόν. Περαιτέρω, ενόψει του γεγονότος ότι ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το ανήλικο τέκνο έχει αναφαίρετο δικαίωμα επικοινωνίας με αυτό, πρέπει, αναφορικά με το όλως επικουρικό αίτημα της επικοινωνίας του ενάγοντος-εναγομένου με την ανήλικη θυγατέρα του Γ, καθώς επίσης το κύριο αίτημα της επικοινωνίας της ενάγουσας-εναγομένης με την ανήλικη θυγατέρα της Α, να συνεκτιμηθούν κατά κύριο λόγο το συμφέρον και η ηλικία των ως άνω τέκνων, οι τυχόν συμφωνίες των γονέων, αλλά και ο ατομικός, κοινωνικός και επαγγελματικός βίος των διαδίκων. Σε κάθε περίπτωση εξυπακούεται ότι η άσκηση της επικοινωνίας πρέπει πάντα να γίνεται με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του ανήλικου, του οποίου οι ανάγκες θα πρέπει να έχουν την απόλυτη προτεραιότητα και να είναι απολύτως σεβαστές, τυχόν δε δυσλειτουργίες να αντιμετωπιστούν από αμφοτέρους τους γονείς σε συνεργασία με τους ειδικούς, με αποκλειστικό κριτήριο πάντα το συμφέρον του, στο οποίο περιλαμβάνεται αναμφισβήτητα και η ανάγκη ανάπτυξης σταθερής και υγιούς σχέσης με αμφότερους τους γονείς. Ειδικότερα, αμφότεροι οι διάδικοι-γονείς οφείλουν να λειτουργήσουν υποστηρικτικά στη δημιουργία και διατήρηση ομαλής σχέσης και ψυχικού δεσμού μεταξύ του τέκνου και του γονέα εκείνου ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του προσώπου του, όπως επίσης και ο τελευταίος (ήτοι ο γονέας που στερείται της επιμέλειας του προσώπου του τέκνου του) οφείλει να μην το επηρεάζει αρνητικά έναντι του έτερου γονέα, σημειουμένου ότι η άσκηση αρνητικής επίδρασης σε βάρος του άλλου γονέα και η δημιουργία προσκομμάτων και εμποδίων στην επικοινωνία αποτελεί κακή άσκηση της επιμέλειας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αφαίρεσή της. Με βάση όλα τα ανωτέρω (i) η επικοινωνία του ενάγοντος-εναγόμενου με το ανήλικο τέκνο του, Γ, λαμβανομένου υπόψη του καλώς εννοούμενου συμφέροντος αυτού, το οποίο επιβάλλει όπως επικοινωνεί το τέκνο με τον πατέρα του, δεδομένου ότι και αυτός πρέπει να παρακολουθεί την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγησή του, προκειμένου να αναπτυχθεί μεταξύ τους στενός ψυχικός δεσμός, να ενισχυθούν αμοιβαίως τα αισθήματα αγάπης και να αποτραπεί ο ενδεχόμενος κίνδυνος αποξένωσης, πρέπει να ρυθμιστεί ως ακολούθως, δεκτής γενομένης εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμης της ανωτέρω υπό στοιχείο Α ένδικης αγωγής του, ως προς την επικουρική της βάση αναφορικά με τη ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας, ήτοι: α) Κάθε Τρίτη από ώρα 17.00 έως ώρα 21.00, πλην των ακόλουθων χρονικών διαστημάτων και δη: 1) Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς κατά τα μονά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την 30η Δεκεμβρίου έως την 06η Ιανουάριου του Νέου έτους και κατά τα ζυγά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την 24η Δεκεμβρίου έως την 30η Δεκεμβρίου, 2) Κατά τις εορτές του Πάσχα κατά τα μονά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την Δευτέρα της Διακαινησιμού έως την Κυριακή του Θωμά, και κατά τα ζυγά έτη κατά το χρονικό διάστημα από τη Μεγάλη Δευτέρα έως την Κυριακή του Πάσχα, 3) Κατά τις θερινές διακοπές κατά τα μονά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την 15η Ιουλίου έως την 31η Ιουλίου και από την 15η Αυγούστου έως την 31η Αυγούστου και κατά τα ζυγά έτη από 01 η Ιουλίου έως την 15η Ιουλίου και από την 01η Αυγούστου έως την 15η Αυγούστου. β) Κάθε πρώτο, τρίτο και τυχόν Πέμπτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός από ώρα 15.00 της Παρασκευής έως ώρα 21.00 της Κυριακής, πλην των ακόλουθων χρονικών διαστημάτων και δη: 1) Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς κατά τα μονά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την 30η Δεκεμβρίου έως την 06η Ιανουάριου του Νέου έτους και κατά τα ζυγά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την 24η Δεκεμβρίου έως την 30η Δεκεμβρίου, 2) Κατά τις εορτές του Πάσχα κατά τα μονά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την Δευτέρα της Διακαινησίμου έως την Κυριακή του Θωμά, και κατά τα ζυγά έτη κατά το χρονικό διάστημα από τη Μεγάλη Δευτέρα έως την Κυριακή του Πάσχα, 3) κατά τις θερινές διακοπές κατά τα μονά έτη κατά το χρονικό διάστημα από την 15η Ιουλίου έως την 31η Ιουλίου και από την 15η Αυγούστου έως την 31 η Αυγούστου και κατά τα ζυγά έτη από την 01η Ιουλίου έως την 15η Ιουλίου και από την 01η Αυγούστου έως την 15η Αυγούστου. Σε περίπτωση που την ημέρας της Κυριακής, που ο πατέρας έχει το δικαίωμα επικοινωνίας με το ανήλικο, ακολουθεί σχολική αργία, η επικοινωνία θα παρατείνεται έως την ίδια ώρα 21.00 της επομένης ημέρας αργίας. γ) Κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς κατά τα μονά έτη από ώρα 09.00 της 24ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00 της 30ης Δεκεμβρίου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 9.00 της 30ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20.00 της 6ης Ιανουάριου του Νέου έτους. δ) Κατά τις εορτές του Πάσχα τα μονά έτη από ώρα 9.00 της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Πάσχα και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 9.00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά. ε) Κατά τις θερινές διακοπές τα μονά έτη από ώρα 17.00 της 01ης Ιουλίου έως ώρα 21.00 της 15ης Ιουλίου και από ώρα 17.00 της 01ης Αυγούστου έως ώρα 21.00 της 15ης Αυγούστου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 17.00 της 16ης Ιουλίου έως ώρα 21.00 της 31ης Ιουλίου και από ώρα 17.00 της 15ης Αυγούστου έως ώρα 21.00 της 31ης Αυγούστου. στ) Κατά τα μονά έτη και εφόσον κατά τα άνω δεν έχει εκείνη την ημέρα επικοινωνία με το ανήλικο ο πατέρας, κατά την ονομαστική εορτή του ανηλίκου και κατά τα ζυγά έτη την ημέρα των γενεθλίων του, από ώρα 17.00 έως ώρα 21.00, με δικαίωμα τις εν λόγω ημέρες του άλλου γονέα από αυτόν που θα ευρίσκεται το ανήλικο να παρίσταται σε τυχόν εορτή που οργανώνει ο γονέας για το ανήλικο. ζ) Κατά τις ημέρες που ο πατέρας δεν θα επικοινωνεί με το ανήλικο τέκνο του κατά τα άνω, θα έχει δικαίωμα τηλεφωνικής ή διαδικτυακής επικοινωνίας με αυτό (ανήλικο), π.χ. μέσω viber ή skype, από ώρα 20.00 έως ώρα 21.00. Καθόν χρόνο το ανήλικο θα επικοινωνεί με διανυκτέρευση με τον πατέρα του η μητέρα του ανηλίκου θα έχει δικαίωμα τηλεφωνικής ή διαδικτυακής επικοινωνίας με αυτό (ανήλικο), π.χ. μέσω viber ή skype, από ώρα 20.00 έως ώρα 21.00, καθημερινά, για όσες ημέρες ο πατέρας θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του ανηλίκου με διανυκτέρευση. Ο πατέρας, προκειμένου να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο θα παραλαμβάνει αυτό, κατά την έναρξη του χρόνου επικοινωνίας του από την οικία της μητέρας του και θα το επιστρέφει κατά τη λήξη του χρόνου επικοινωνίας του στην οικία της μητέρας του. Ας σημειωθεί ότι αμφότεροι οι διάδικοι, οφείλουν να επιδείξουν κατά την ρύθμιση της ως άνω επικοινωνίας την απαιτούμενη ωριμότητα και συνεργασία και ενδεχομένως κάποια ελαστικότητα προς όφελος του ανηλίκου. (ii) Η επικοινωνία της ενάγουσας-εναγομένης με την ανήλικη θυγατέρα της Α, η οποία -σημειωτέον- ενηλικιώνεται την 9-9-2023, λαμβανομένου υπόψη του καλώς εννοούμενου συμφέροντος αυτής, το οποίο επιβάλλει όπως επικοινωνεί η ανήλικη με τη μητέρα της, δεδομένου ότι και αυτή πρέπει να παρακολουθεί την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγησή της, προκειμένου να αναπτυχθεί μεταξύ τους στενός ψυχικός δεσμός, να ενισχυθούν αμοιβαίως τα αισθήματα αγάπης και να αποτραπεί ο ενδεχόμενος κίνδυνος αποξένωσης, πρέπει να ρυθμιστεί ως ακολούθως, δεκτής γενομένης εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμης της ανωτέρω υπό στοιχείο Β ένδικης αγωγής της, ως προς το κεφάλαιο που αφορά στη ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας, ήτοι: α) Κάθε Τρίτη και Τετάρτη από ώρα 13.00 έως ώρα 15.00, πλην των ακόλουθων χρονικών διαστημάτων και δη: 1) Κατά τη γιορτή του Πάσχα του 2023 κατά το χρονικό διάστημα από τη Μεγάλη Δευτέρα έως την Κυριακή του Πάσχα, 2) κατά τις θερινές διακοπές του έτους 2023 κατά το χρονικό διάστημα από 01η Ιουλίου έως την 15η Ιουλίου και από την 01η Αυγούστου έως την 15η Αυγούστου. β) Κάθε δεύτερο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός από ώρα 18.00 της Παρασκευής έως ώρα 21.00 της Κυριακής, πλην των ακόλουθων χρονικών διαστημάτων και δη: 1) Κατά τη γιορτή του Πάσχα του έτους 2023 κατά το χρονικό διάστημα από τη Μεγάλη Δευτέρα έως την Κυριακή του Πάσχα, 2) κατά τις θερινές διακοπές του έτους 2023 κατά το χρονικό διάστημα από την 01η Ιουλίου έως την 15η Ιουλίου και από την 01η Αυγούστου έως την 15η Αυγούστου. Σε περίπτωση που την ημέρας της Κυριακής, που η μητέρα έχει το δικαίωμα επικοινωνίας με την ως άνω ανήλικη, ακολουθεί σχολική αργία, η επικοινωνία θα παρατείνεται έως την ίδια ώρα 21.00 της επομένης ημέρας αργίας. γ) Κατά τη γιορτή του Πάσχα του έτους 2023 από ώρα 9.00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά. δ) Κατά τις θερινές διακοπές του έτους 2023 από ώρα 17.00 της 16ης Ιουλίου έως ώρα 21.00 της 31ης Ιουλίου και από ώρα 17.00 της 15ης Αυγούστου έως ώρα 21.00 της 31ης Αυγούστου. ε) Κατά τις ημέρες που η μητέρα δεν θα επικοινωνεί με το ως άνω ανήλικο τέκνο της κατά τα ανωτέρω, θα έχει δικαίωμα τηλεφωνικής ή διαδικτυακής επικοινωνίας με αυτό (ανήλικο), π.χ. μέσω viber ή skype, από ώρα 20.00 έως ώρα 21.00. Καθόν χρόνο το ανήλικο θα επικοινωνεί με διανυκτέρευση με τη μητέρα του, o πατέρας του ανηλίκου θα έχει δικαίωμα τηλεφωνικής ή διαδικτυακής επικοινωνίας με αυτό (ανήλικο), π.χ. μέσω viber ή skype, από ώρα 20.00 έως ώρα 21.00, καθημερινά, για όσες ημέρες η μητέρα θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του ανηλίκου με διανυκτέρευση. Ενόψει και της ηλικίας της ανήλικης, προκειμένου η μητέρα να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας της με αυτή, είτε θα παραλαμβάνει την ανήλικη, κατά την έναρξη του χρόνου επικοινωνίας της από την οικία του πατέρα της, είτε η ίδια η ανήλικη -εφόσον κρίνεται δυνατό- θα μεταβαίνει, κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των γονέων της, στην οικία της μητέρας της, κατά τον χρόνο έναρξης της επικοινωνίας και, ακολούθως, είτε θα την επιστρέφει η μητέρα της είτε θα επιστέφει μόνη της, εφόσον κρίνεται αυτό δυνατό από τους γονείς της, κατά τη λήξη του χρόνου επικοινωνίας στην οικία του πατέρα της. Ας σημειωθεί ότι αμφότεροι οι διάδικοι, οφείλουν να επιδείξουν κατά την ρύθμιση της ως άνω επικοινωνίας την απαιτούμενη ωριμότητα και συνεργασία και ενδεχομένως κάποια ελαστικότητα προς όφελος του ανηλίκου. Ακολούθως, αποδείχθηκε ότι τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους, καθόσον στερούνται πλήρως εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και δεν έχουν τη δυνατότητα, λόγω της ηλικίας τους, να εργαστούν. Συνεπώς, υπόχρεοι προς διατροφή του είναι οι γονείς τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις οικονομικές του δυνάμεις, ενώ το μέτρο της διατροφής τους πρέπει να προσδιοριστεί με βάση τις ανάγκες τους, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες διαβίωσής τους και πρέπει να περιλαμβάνει όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση, την περίθαλψη και ανατροφή τους. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα-εναγόμενη, ηλικίας -κατά τον χρόνο συζήτησης των υπό κρίση αγωγών- 43 ετών, είναι απόφοιτη Λυκείου, έχει παρακολουθήσει μαθήματα ζαχαροπλαστικής και έχει εργαστεί ως υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα επί σειρά ετών. Στην παρούσα περίοδο και δη από την 1/2021, εργάζεται με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου πλήρους απασχόλησης (ώρες 05.00 έως 13.00) σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών διαχείρισης και υλοποίησης έργων, με την ειδικότητα της ταξινόμου, αποκομίζοντας μηνιαίες μεικτές αποδοχές ύψους 663 ευρώ (βλ. την προσκομιζόμενη βεβαίωση του νομίμου εκπροσώπου της ως άνω εργοδότριας εταιρείας, σε συνδυασμό με την απόδειξη μισθοδοσίας του μηνός Ιανουαρίου 2021), ενώ, επιπλέον, προκειμένου να συμπληρώσει το μηνιαίο εισόδημά της, εργάζεται από την 1-6-2021, με σύμβαση αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης (ώρες 16.00 έως 20.00) σε εταιρεία, με κύριο αντικείμενο δραστηριότητας ταχυδρομικές και ταχυμεταφορικές δραστηριότητες, αποκομίζοντας μηνιαίες μεικτές αποδοχές ύψους 325 ευρώ (βλ. την προσκομιζόμενη αναγγελία πρόσληψης εργαζομένου). Διαμένει μαζί με τον ενήλικο υιό της, Β, και την ανήλικη θυγατέρα της Γ στη -μέχρι πρότινος- οικογενειακή τους στέγη, ήτοι ένα διαμέρισμα, επιφανείας 83 τ.μ. περίπου, του τετάρτου ορόφου πολυκατοικίας κειμένης στη Νίκαια Αττικής, του οποίου είναι συγκυρία, μετά του ενάγοντος-εναγομένου πρώην συζύγου της, σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου. Επιβαρύνεται δε με την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου, που έλαβε από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος από κοινού με τον πρώην σύζυγό της για την απόκτηση του εν λόγω ακινήτου (καθώς επίσης μιας αποθήκης και ενός χώρου parking στην ίδια πολυκατοικία), η μηνιαία δόση του οποίου (δανείου) ανέρχεται στο ποσό των 260 ευρώ και καταβάλλεται αποκλειστικά και μόνο από την ίδια, γεγονός που δεν αμφισβήτησε ο ενάγων-εναγόμενος, το οποίο (ποσό δόσης) -ωστόσο- δεν προαφαιρείται από το εισόδημά της, αλλά απλώς συνεκτιμάται ως επιπλέον βιοτική της ανάγκη και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής της (ΑΠ 471/2005 ΕλλΔ/νη 2005.1425, ΕφΔωδ 167/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 394/2003 ΑχαΝομ2ΟΟ4.Ι62, ΕφΘεσ 2241/2000 Αρμ2ΟΟ1.33Ο). Περαιτέρω, για την ως άνω οικία της καταβάλλει τις λειτουργικές της δαπάνες (ηλεκτρικού, ύδατος, τηλεφώνου, θέρμανσης κ.λ.π.), στο μέτρο που της αναλογούν και είναι οι συνηθισμένες, ενώ -επιπλέον- βαρύνεται με την αποπληρωμή συσσωρευμένων οφειλών κοινοχρήστων, ύψους 600 ευρώ περίπου, προς τους λοιπούς συνιδιοκτήτες της πολυκατοικίας στην οποία διαμένει (βλ. την προσκομιζόμενη συγκεντρωτική κατάσταση κοινοχρήστων εξόδων των ιδιοκτητών της εν λόγω πολυκατοικίας του μηνός Δεκεμβρίου 2021, όπου εμφαίνεται το συνολικό ύψος της οφειλής της). Ακόμα, διαθέτει ένα αυτοκίνητο μάρκας Hyundai, πρώτης κυκλοφορίας του έτους 2003. Δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε βαρύνεται με την κατά νόμο υποχρέωση διατροφής άλλου προσώπου, ενώ οι δαπάνες για τη διατροφή, τη συντήρηση, την ένδυση και τη ψυχαγωγία της ίδιας είναι οι συνήθεις των γυναικών της ηλικίας της. Από την άλλη πλευρά, ο ενάγων-εναγόμενος, ηλικίας -κατά τον χρόνο συζήτησης των υπό κρίση αγωγών- 44 ετών, εργάζεται ως οδηγός, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, στην εταιρεία με την επωνυμία «ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε.», από όπου αποκομίζει, σύμφωνα με τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος που ο ίδιος υπέβαλε στην αρμόδια Φορολογική Αρχή (ΑΑΔΕ), για το φορολογικό έτος 2018 το ποσό των 17.225,74 ευρώ (βλ. την υπ’ αριθμ. πρωτ. …/30-3-2020 απάντηση της ΑΑΔΕ στην αίτηση της ήδη ενάγουσας-εναγομένης, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας), για το φορολογικό έτος 2019 το ποσό των 13.741,88 ευρώ (βλ. την προσκομιζόμενη πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου υποχρέου για το φορολογικό έτος 2019) και για το φορολογικό έτος 2020 το ποσό των 11.730,42 ευρώ (βλ. την προσκομιζόμενη πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου υποχρέου για το φορολογικό έτος 2020). Όπως προαναφέρθηκε είναι συγκύριος με την ενάγουσα-εναγόμενη, σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, της ανωτέρω -μέχρι πρότινος οικογενειακής οικίας, στην οποία ωστόσο διαμένει, στο παρόν στάδιο, κατά τα ανωτέρω, η ενάγουσα-εναγόμενη (η οποία και αποπληρώνει τις δόσεις του στεγαστικού δανείου που τους χορηγήθηκε για την απόκτηση του εν λόγω ακινήτου), η ανήλικη θυγατέρα τους Γ και ο ενήλικος υιός τους Β, ο ίδιος δε διαμένει με την ανήλικη θυγατέρα του Α σε διαμέρισμα που μισθώνει στην περιοχή της Νίκαιας Αττικής, για το οποίο καταβάλλει μηνιαίως το ποσό των 300 ευρώ και βαρύνεται και με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής (ηλεκτρικού, ύδατος, τηλεφώνου, θέρμανσης κ.λ.π.), στο μέτρο που του αναλογούν, που είναι οι συνηθισμένες. Τέλος, διαθέτει ένα αυτοκίνητο, μάρκας Volvo, το οποίο αγόρασε το έτος 2005. Πέραν των παραπάνω, ο ενάγων-εναγόμενος δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε βαρύνεται με την κατά νόμο υποχρέωση διατροφής άλλου προσώπου, ενώ οι δαπάνες για τη διατροφή, τη συντήρηση, την ένδυση και τη ψυχαγωγία του ίδιου είναι οι συνήθεις των ανδρών της ηλικίας του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων και δη η Α, ηλικίας -κατά τον χρόνο συζήτησης των υπό κρίση αγωγών- 16 ετών, φοιτά στην Β’ τάξη Δημόσιου Επαγγελματικού Λυκείου, ενώ η Γ, ηλικίας -κατά τον χρόνο συζήτησης των υπό κρίση αγωγών- 10 ετών, φοιτά στην Ε’ τάξη Δημόσιου Δημοτικού Σχολείου. Ειδικότερα, η Α, η οποία εμφανίζει κλίση προς τις τέχνες και κυρίως τη ζωγραφική, στοχεύοντας, μετά το τέλος των σχολικών της υποχρεώσεων, να εμβαθύνει τις σπουδές της στον τομέα αυτό, παρακολουθεί σεμινάρια/μαθήματα σχεδίου, όπως ενόρκως κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου και ο μάρτυρας της ενάγουσας-εναγομένης, αδερφός της, για τα οποία καταβάλλεται το ποσό των 65 ευρώ/μηνιαίως (βλ. την προσκομιζόμενη υπ’ αριθμ. απόδειξη παροχής υπηρεσιών), ενώ -επιπλέον- παρακολουθεί ενισχυτικά, ιδιαίτερα μαθήματα μαθηματικών, τα οποία συνομολογεί η ενάγουσα-εναγόμενη στις νομίμως κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις της και επιβεβαιώνει ο ως άνω ενόρκως εξετασθείς μάρτυράς της, για τα οποία δαπανάται το ποσό των 50 ευρώ/μηνιαίως. Ακόμα, κάνει συστηματική ψυχοθεραπεία σε ατομικές συνεδρίες- επί σειρά ετών, για την οποία απαιτείται το ποσό των 200 ευρώ μηνιαίως, γεγονός που δεν αμφισβητείται από την πλευρά της ενάγουσας-εναγομένης. Ωστόσο, ο ενάγων-εναγόμενος δεν εισέφερε κατά την αποδεικτική διαδικασία επαρκή αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία να προκύπτει η ουσιαστική βασιμότητα του ισχυρισμού του περί καταβολής μηνιαίως του ποσού των 100 ευρώ, για την παρακολούθηση μαθημάτων αγγλικής γλώσσας από την Α, ιδίως ενόψει του ισχυρισμού της αντίδικης πλευράς ότι η ως άνω ανήλικη έχει σταματήσει -τουλάχιστον-από το Δεκέμβριο του 2021 την παρακολούθησή τους. Περαιτέρω, όπως προαναφέρθηκε, η Α διαμένει με τον πατέρα της στο ανωτέρω μισθωμένο διαμέρισμα, με αποτέλεσμα να βαρύνεται με δαπάνες μισθώματος, στο μέτρο που της αναλογούν, όπως επίσης και με την ανάλογη συμμετοχή της στις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής (ηλεκτρικού, ύδατος, τηλεφώνου, θέρμανσης κ.λ.π.), που είναι οι συνηθισμένες. Οι λοιπές δαπάνες διαβίωσης της ως άνω ανήλικης (διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, παραθέρισης, ψυχαγωγίας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αγοράς εκπαιδευτικού υλικού κ.λ.π.) είναι οι συνήθεις των συνομηλίκων της αυτής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των γονέων τους. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, το Δικαστήριο κρίνει ότι, για την ανάλογη με τις ανάγκες του προαναφερόμενου τέκνου των διαδίκων διατροφή, όπως αυτές προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής του, απαιτείται, για το επίδικο χρονικό διάστημα, λαμβανομένης υπόψη και της οικονομικής κατάστασης των γονέων του, το ποσό των 650 ευρώ μηνιαίως, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η, συνεπεία της εκεί διαβιώσεώς του, προκύπτουσα επιβάρυνση των λειτουργικών εξόδων της κατοικίας όπου διαμένει (βλ. και ΑΠ 826/1994 ΕλλΔνη 38. 1079, ΕφΘεσ 50/2006 Αρμ 2006. 1724), τα οποία φέρει ο ενάγων-εναγόμενος πατέρας του, ενώ συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου του, υπηρεσίες (παρασκευή φαγητού, πλύσιμο, σιδέρωμα κ.λ.π.), των οποίων έχει ανάγκη για την ανατροφή του και, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, συνδέονται με τη συνοίκηση και του προσφέρονται από τον ενάγοντα-εναγόμενο (βλ. και ΑΠ 884/2003 ΕλλΔνη 45. 117), αποτιμώνται δε κατά μήνα στο ποσό των 100 ευρώ. Από το ποσό αυτό η ενάγουσα-εναγόμενη μητέρα του οφείλει να καταβάλλει το ποσό των 200 ευρώ μηνιαίως, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 450 ευρώ, που είναι αναγκαίο επιπλέον για τη διατροφή της ανήλικης κατά τα ανωτέρω, βαρύνει τον πατέρα της, με την προσφορά των προσωπικών του υπηρεσιών στην ανατροφή της και των λοιπών, συνδεόμενων με τη συνοίκησή τους, παροχών, αλλά και με την παροχή σε χρήμα από τα προαναφερόμενα εισοδήματά του, ως έχων, κατά νόμο, συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων του υποχρέωση διατροφής της. Εξάλλου, το παραπάνω ποσό η ενάγουσα-εναγόμενη είναι σε θέση να καταβάλλει χωρίς να διακινδυνεύει η δική της διατροφή, αφού οι μηνιαίες οικονομικές δυνάμεις της, σε συνδυασμό με όλες τις προαναφερθείσες υποχρεώσεις αυτής, επαρκούν για την αντιμετώπιση τόσο της προσωπικής της διατροφής όσο και αυτής των ανηλίκων τέκνων της. Κατόπιν τούτου η ένσταση περί διακινδύνευσης της δικής της διατροφής, που υπέβαλε νομίμως η ενάγουσα-εναγόμενη, πρέπει ν’ απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν. Με βάση όλα τα παραπάνω, πρέπει η υπό στοιχείο Α κρινόμενη αγωγή του ενάγοντος-εναγομένου να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, ως προς το κεφάλαιο της διατροφής της ανήλικης Α και να αναγνωριστεί ότι η ενάγουσα-εναγόμενη υποχρεούται να προκαταβάλλει στον ίδιο, υπό την ιδιότητά του ως ασκούντος αποκλειστικά την επιμέλεια του προσώπου του ως άνω ανήλικου τέκνου τους και για λογαριασμό του, ως μηνιαία συνεισφορά της στη διατροφή του σε χρήμα, το ποσό των διακοσίων (200) ευρώ, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της ένδικης αγωγής και μέχρι την ενηλικίωση της Α (την 9-9-2023), με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση της πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι την εξόφληση. Περαιτέρω και όσον αφορά την ανήλικη Γ, αποδείχθηκε ότι αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες και για το λόγο αυτό έχει ξεκινήσει από τον Οκτώβριο του 2021 θεραπευτικό πρόγραμμα αποκατάστασης, που περιλαμβάνει συνεδρίες εργοθεραπείας και ψυχοθεραπείας, με συχνότητα 2 φορές την εβδομάδα, για το οποίο δαπανάται μεν το ποσό των 280 ευρώ/μηνιαίως (βλ. τις προσκομιζόμενες από Νοέμβριο-Δεκέμβριο 2021 και Ιανουάριο 2022 αποδείξεις παροχής υπηρεσιών του παιδοψυχιάτρου σε συνδυασμό με τις για την ίδια περίοδο βεβαιώσεις της εργοθεραπεύτριας), όπως -άλλωστε- αμφότερα τα διάδικα μέρη αποδέχονται, εν τούτοις, το ποσό αυτό, σύμφωνα με τα αναφερόμενα από την ίδια την ενάγουσα-εναγόμενη στο υπό κρίση από 6-10-2021 αγωγικό της δικόγραφο, καλύπτεται στο σύνολό του από τον ασφαλιστικό της φορέα (βλ. σελ. 10 παρ. Γ.6. του ανωτέρω αγωγικού δικογράφου), με αποτέλεσμα να μην επιβαρύνει τους υπόχρεους σε διατροφή της ως άνω ανήλικης γονείς της. Περαιτέρω, όπως βεβαίωσε ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου ο μάρτυρας της ενάγουσας-εναγομένης και αδερφός της Γ, η ανήλικη παρακολουθεί, όπως και η αδερφή της, ιδιαίτερα μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας μαθηματικών, για τα οποία καταβάλλεται ποσό 40 ευρώ μηνιαίως. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, η ως άνω ανήλικη διαμένει με τη μητέρα και τον ήδη ενήλικο αδερφό της στην ιδιόκτητη -μέχρι πρότινος- οικογενειακή στέγη και ως εκ τούτου επιβαρύνεται μόνο με την ανάλογη συμμετοχή της στα λειτουργικά έξοδα της οικίας αυτής. Οι λοιπές δαπάνες διαβίωσης της ως άνω ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων (διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, παραθέρισης, ψυχαγωγίας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αγοράς εκπαιδευτικού υλικού) είναι οι συνήθεις δαπάνες των συνομηλίκων της αυτής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των γονέων τους. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, το Δικαστήριο κρίνει ότι, για την ανάλογη με τις μηνιαίες ανάγκες του προαναφερομένου τέκνου των διαδίκων διατροφή, όπως αυτές (οι ανάγκες) προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής του και περιλαμβάνουν όλα τα απαραίτητα για διατροφή, ένδυση, υπόδηση, δαπάνες διαμονής, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ψυχαγωγία, απαιτείται, για το επίδικο χρονικό διάστημα, λαμβανομένης υπόψη και της οικονομικής κατάστασης των γονέων, το ποσό των 450 ευρώ μηνιαίως, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η, συνεπεία της εκεί διαβίωσής του, προκύπτουσα επιβάρυνση των λειτουργικών εξόδων της κατοικίας όπου διαμένει (βλ. και ΑΠ 826/1994 ΕλλΔνη 38. 1079, ΕφΘεσ 50/2006 Αρμ 2006. 1724), ενώ συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου του, υπηρεσίες (παρασκευή φαγητού, πλύσιμο, σιδέρωμα κ.λ.π.), των οποίων έχει ανάγκη για την ανατροφή του και, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, συνδέονται με τη συνοίκηση και του προσφέρονται από την ενάγουσα-εναγόμενη μητέρα του (βλ. και ΑΠ 884/2003 ΕλλΔνη 45. 117), αποτιμώνται δε κατά μήνα στο ποσό των 100 ευρώ. Για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους γονείς του ανήλικου πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας έκαστου εξ αυτών (γονέων) στο σύνολο των εισοδημάτων τους. Έτσι, o ενάγων-εναγόμενος πατέρας πρέπει, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική δυνατότητά του και την προσωπική κατάστασή του, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της ενάγουσας-εναγόμενης μητέρας της ανήλικης, να καλύψει το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως, που είναι αναγκαίο για τη διατροφή της ως άνω ανήλικης κατά τα ανωτέρω, βαρύνει τη μητέρα της, με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών στην ανατροφή της και των λοιπών, συνδεόμενων με τη συνοίκησή τους, παροχών, αλλά και με την παροχή σε χρήμα από τα προαναφερόμενα εισοδήματά της, ως έχουσα, κατά νόμο, συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής της. Με βάση όλα τα παραπάνω, πρέπει η υπό κρίση ως άνω υπό στοιχείο Β αγωγή της ενάγουσας-εναγόμενης να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη ως προς το κεφάλαιο της διατροφής και να αναγνωριστεί η υποχρέωση του ενάγοντος-εναγομένου να προκαταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα-εναγόμενη, ως ασκούσα αποκλειστικά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους, Γ και για λογαριασμό της, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός και για διάστημα δύο ετών (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, ως μηνιαία συνεισφορά του στη διατροφή της σε χρήμα, το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης και μέχρι ολοσχερούς εξόφλησης. Τέλος, πρέπει να συμψηφιστεί εξ ολοκλήρου η δικαστική δαπάνη και των δύο αγωγών μεταξύ των διαδίκων, λόγω της μερικής νίκης και μερικής ήττας κάθε διαδίκου (άρθρο 178 ΚΠολΔ)