Το γραφείο μας ακύρωσε πλειστηριασμό και αναγκαστική εκτέλεση που επισπεύθηκε από την doValue σε βάρος ακινήτου στην περιοχή Παλαιάς Φώκαιας για απαίτηση ύψους 55.000 ευρώ.
ΑΠΟΦΑΣΗ 273/2023
ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Με την υπό κρίση ανακοπή η ανακόπτουσα ζητεί, για τους εκτιθέμενους σε αυτήν λόγους και κατά την εκτίμηση του δικογράφου, α) να ακυρωθεί η με αριθμό 314/2022 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών …, δυνάμει της οποίας επισπεύδεται πλειστηριασμός σε βάρος του περιγραφόμενου ακινήτου της την 15.02.2023 και β) να καταδικασθεί η καθ’ ης η ανακοπή στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της. Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, η ανακοπή αυτή αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 933 παρ. 1 εδ. α’ και 3 ΚΠολΔ, ως πλέον ισχύουν μετά την τροποποίηση με το Ν. 4335/2015), αφενός διότι ο εκτελεστός τίτλος εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, αφετέρου διότι η προσβαλλόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης αφορά ακίνητο, που βρίσκεται στην περιφέρεια του παρόντος Δικαστηρίου (Δημοτική Ενότητα Παλαιάς Φώκαιας Δήμου Σαρωνικού Αττικής), για να συζητηθεί κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 937 παρ. 3 και 614 σε συνδ. με 591 ΚΠολΔ, όπως ισχύουν πλέον, λόγω της επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση, βάσει της οποίας επισπεύδεται η προσβαλλόμενη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, μετά την 01.01.2016, ημερομηνία έναρξης ισχύος Ν. 4335/2015 – βλ. άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2, 3 και 4 Ν. 4335/2015). Περαιτέρω, έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και νομότυπα δηλαδή εντός της προβλεπόμενης από τη ρύθμιση του άρθρου 934 5 1 περ. α’ εδ. α’ ΚΠολΔ, ως πλέον ισχύει μετά την τροποποίηση με το Ν. 4335/2015, προθεσμίας, καθώς δεν έχουν παρέλθει 45 ημέρες από την κατάσχεση … Επομένως, η ανακοπή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό, το νόμιμο και το βάσιμο των λόγων της.
Περαιτέρω, σε αντιστοιχία προς τη διεξαγωγή της διαγνωστικής δίκης, έτσι και για τη διενέργεια αναγκαστικής εκτέλεσης, με οποιοδήποτε μάλιστα μέσο, απαιτείται η συνδρομή της διαδικαστικής προϋπόθεσης της νομιμοποίησης, δηλαδή, της εξουσίας, που παρέχεται από το νόμο ή από τον εκτελεστό τίτλο σε ορισμένο πρόσωπο, να επισπεύσει αναγκαστική εκτέλεση (ενεργητική νομιμοποίηση) και να την κατευθύνει εναντίον ορισμένου προσώπου (παθητική νομιμοποίηση). […]Ο νόμος, που προβλέπει (επιτρέπει) την, κατ’ εξαίρεση, νομιμοποίηση προσώπου τρίτου προς τους φορείς την ουσιαστικής έννομης σχέσης, ως μη δικαιούχου διαδίκου, προσδιορίζει και το περιεχόμενο των παρεχόμενων εξουσιών, το εύρος αυτών, καθώς και τον χαρακτήρα της κατ’ εξαίρεση νομιμοποίησης, δηλαδή, αν είναι συντρέχουσα (με την παράλληλη νομιμοποίηση του κατά κανόνα νομιμοποιούμενου) ή αποκλειστική. […] Επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του άνω νόμου 4354/2015, «Οι Εταιρίες Διαχείρισης νομιμοποιούνται, ως μη δικαιούχοι διάδικοι, να ασκήσουν κάθε ένδικο βοήθημα και να προβαίνουν σε κάθε άλλη δικαστική ενέργεια για την είσπραξη των υπό διαχείριση απαιτήσεων, καθώς και να κινούν, παρίστανται ή συμμετέχουν σε προπτωχευτικές διαδικασίες εξυγίανσης, πτωχευτικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, διαδικασίες διευθέτησης οφειλών και ειδικής διαχείρισης των άρθρων 61 επ. του Ν. 4307/2014 (Α’ 246). Εφόσον οι Εταιρίες συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δίκη με την ιδιότητα του μη δικαιούχου διαδίκου το δεδικασμένο της απόφασης καταλαμβάνει και τον δικαιούχο της απαίτησης». Παράλληλα, με το άρθρο 10 του Ν. 3156/2003, προβλέπεται, ειδικότερα, ρύθμιση για την τιτλοποίηση απαιτήσεων, που αποτελεί έναν ιδιαίτερα διαδεδομένο τρόπο χρηματοδότησης στην αλλοδαπή καλύπτοντας, κατ’ αρχήν, απαιτήσεις από στεγαστικά δάνεια και, στη συνέχεια, πάσης φύσεως επιχειρηματικές απαιτήσεις (π.χ. απαιτήσεις μίας τράπεζας από δάνεια, που αποτελούν μία από τις πλέον διαδεδομένες περιπτώσεις τιτλοποιήσεων διεθνώς). Στην πιο απλή μορφή της, συνίσταται στην εκχώρηση απαιτήσεων από έναν ή περισσοτέρους τομείς δραστηριότητας μίας εταιρίας προς μία άλλη εταιρία, που έχει ως ειδικό σκοπό την αγορά των εν λόγω απαιτήσεων έναντι τιμήματος. Από το συνδυασμό των διατάξεων των παρ. 1-14 του άρθρου 10 του Ν. 3156/2003 συνάγεται ότι […] Ο νόμος, στην περίπτωση της μεταβίβασης απαιτήσεων με σκοπό την τιτλοποίηση, δεν απονέμει στην εταιρία διαχείρισης (με την οποία συ μεταβάλλεται η εταιρία απόκτησης) την ιδιότητα του μη δικαιούχου ή μη υπόχρεου διαδίκου, έστω και έμμεσα, χωρίς πανηγυρική διατύπωση, ώστε η τελευταία να ασκεί ως μη δικαιούχος διάδικος, κατά παραχώρηση του νομοθέτη, αγωγές και άλλα ένδικα βοηθήματα ενώπιον των δικαστηρίων για τα δικαιώματα της εταιρίας απόκτησης, αιτούμενη έννομη προστασία στο όνομά της. Με άλλα λόγια, δεν της απονέμει ενεργητική, κατ’ εξαίρεση, νομιμοποίηση, αλλά ρυθμίζει απλά τους όρους και το πλαίσιο της εκτέλεσης εξώδικων διαχειριστικών (νομικών ή υλικών) πράξεων, με σκοπό την είσπραξη (για λογαριασμό της εντολέως της, δικαιούχου) των απαιτήσεων από τους οφειλέτες. […] δεν εφαρμόζονται επί των εταιριών διαχείρισης του Ν. 3156/2003. Ειδικότερα, τέτοια εξουσία κατ’ εξαίρεση νομιμοποίησης μη δικαιούχου διαδίκου, δεν απονέμει στις εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, που μεταβιβάστηκαν κατά τους όρους του Ν. 3156/2003 και η ρύθμιση του άρθρου 2 παρ. 4 του Ν. 4354/2015 δεν εφαρμόζεται σ’ αυτές. Η εταιρία, στην οποία η εταιρία ειδικού σκοπού (απόκτησης με τιτλοποίηση απαιτήσεων) του άρθρου 10 του Ν. 3156/2003 αναθέτει, με σύμβαση εντολής, την διαχείριση των αποκτώμενων απαιτήσεων, δεν έχει οριστεί εκ του νόμου μη δικαιούχος, κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενος, διάδικος, και, επομένως, δεν νομιμοποιείται να ενεργεί διαδικαστικές πράξεις για λογαριασμό της εντολέως της εταιρίας, ούτε η μεταξύ τους σύμβαση και η παροχή πληρεξουσιότητας μπορεί να καθιδρύσει κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση, κατά τα προεκτεθέντα. Κατ’ ακολουθίαν, διαδικαστική ενέργεια που επιχειρεί για λογαριασμό της εταιρίας ειδικού σκοπού απόκτησης απαιτήσεων, ενεργούμενη από αυτήν είναι απαράδεκτη λόγω έλλειψης νομιμοποίησης. Με το πρώτο (Α) σκέλος του δεύτερου λόγου ανακοπής η ανακόπτουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας είναι ακυρωτέα λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης της καθ’ ης, υπό την ιδιότητά της ως διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού με την επωνυμία …, προς διενέργεια της προσβαλλόμενης πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης, εφόσον η επίδικη απαίτηση δεν μεταβιβάστηκε στην αλλοδαπή εταιρία με το Ν. 4354/2015, αλλά με το Ν. 3156/2003 και αντίστοιχα η ανάθεση τις διαχείρισης από την τελευταία στην καθ’ ης δεν έλαβε χώρα με το Ν. 4354/2015, αλλά με το Ν. 3156/2003, οπότε η καθ’ ης, διαχειρίστρια εταιρία των απαιτήσεων αυτών, δεν έχει την ιδιότητα του κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενου διαδίκου προς διενέργεια της προσβαλλόμενης πράξης εκτέλεσης. Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι ορισμένος και νόμιμος, στηριζόμενος στις αναφερόμενες στην αμέσως προηγηθείσα, με αριθμό (2) νομική σκέψη, διατάξεις και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.
Από όλα τα έγγραφα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα : Κατόπιν αίτησης της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την τότε επωνυμία «…» εκδόθηκε η με αριθμό 8598/2014 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά της ανακόπτουσας, με την οποία αυτή διατασσόταν να καταβάλει στην ανωτέρω ανώνυμη τραπεζική εταιρία το ποσό των 52.314,44 ευρώ, εντόκως με το συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας από 19.10.2013, αντίγραφο, δε, του πρώτου εκτελεστού απογράφου της εν λόγω διαταγής πληρωμής μετ’ επιταγής προς πληρωμή επιδόθηκε για πρώτη φορά στην ανακόπτουσα την 06.03.2014. Ακολούθως, την 16.06.2022 η καθ’ ης, με την ιδιότητα της διαχειρίστριας εταιρίας της αλλοδαπής εταιρίας με την επωνυμία «…», με έδρα το Δουβλίνο Ιρλανδίας, στην οποία (αλλοδαπή εταιρία) είχε στο μεταξύ μεταβιβασθεί από την ανωτέρω τράπεζα η επίδικη απαίτηση κατά της ανακόπτουσας, προέβη στην επίδοση ακριβούς φωτοτυπικού αντιγράφου του πρώτου απογράφου εκτελεστού της ανωτέρω διαταγής πληρωμής, καθώς και στη σύνταξη και επίδοση της από 09.06.2022 επιταγής προς πληρωμή, προς την ανακόπτουσα, για την ικανοποίηση της επίδικης απαίτησης. Ακολούθως, η καθ’ ης, ενεργούσα ως διαχειρίστρια της ανωτέρω αλλοδαπής εταιρίας ειδικού σκοπού, προέβη στην επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης επί ακινήτου της ανακόπτουσας, δυνάμει της προσβαλλόμενης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η αλλοδαπή εταιρία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «…», που έχει νομίμως συσταθεί και εδρεύει στο Δουβλίνο Ιρλανδίας, με αριθμό μητρώου …, κατέστη ειδική διάδοχος της ανωτέρω ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας, δυνάμει της από 18.06.2019 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3156/2003, αντίγραφο της οποίας έχει νομίμως καταχωρηθεί στο δημόσιο βιβλίο του Ν. 2844/2000 και, ειδικότερα, στο Ενεχυροφυλακείο Αθηνών, με αριθμό πρωτοκόλλου 150/18.06.2Ο19 (τόμος 10, α/α 184). Η αποκτώσα εταιρία ανέθεσε, ακολούθως, τη διαχείριση των ως άνω απαιτήσεων στην καθ’ ης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 παρ. 14 και 16 του Ν. 3156/2003, δυνάμει της από 18.06.2019 σύμβασης διαχείρισης επιχειρηματικών απαιτήσεων, αντίγραφο της οποίας έχει νομίμως καταχωρηθεί στο δημόσιο βιβλίο του Ν. 2844/2000, κατά τις διατάξεις του άρθρου 10 παρ. 16 του Ν. 3156/2003 και, ειδικότερα, στο Ενεχυροφυλακείο Αθηνών, με αριθμό πρωτοκόλλου 151/18.06.2Ο19 (τόμος 10, α/α 185). Στις ως άνω μεταβιβασθείσες απαιτήσεις, των οποίων η καθ’ ης τυγχάνει διαχειρίστρια, κατά τα προαναφερθέντα, περιλαμβάνεται και η επίδικη απαίτηση κατά της ανακόπτουσας, για την οποία εκδόθηκε η προειρημένη με αριθμό 8598/2014 διαταγή πληρωμής, που αποτελεί τον εκτελεστό τίτλο για την επίσπευση της προκείμενης εκτελεστικής διαδικασίας σε βάρος της. Κατά συνέπεια, εφόσον η επίδικη σύμβαση διαχείρισης διέπεται από τον Ν. 3156/2003, κατά τα ανωτέρω αναφερθέντα, η καθ’ ης διαχειρίστρια εταιρία φέρει την ιδιότητα της αντιπροσώπου της ανωτέρω αλλοδαπής δικαιούχου εταιρίας και δεν έχει αποκτήσει την ιδιότητα του, κατ’ εξαίρεση, νομιμοποιούμενου διαδίκου (μη δικαιούχου), αφού ο εν λόγω νόμος δεν απονέμει σ’ αυτήν τέτοια ιδιότητα, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην αμέσως προηγηθείσα μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης, δοθέντος ότι η, κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση των διαχειριστικών εταιριών αντλείται απ’ ευθείας από τον νόμο, εφόσον έχει συναφθεί η προβλεπόμενη από τον Ν. 4354/2015 σύμβαση, περίπτωση, που δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχει εν προκειμένω. Η δε εξουσιοδότηση προς είσπραξη, που έχει χορηγηθεί στην καθ’ ης από τη δικαιούχο της απαίτησης, δεν δύναται να θεμελιώσει νομιμοποίησή της προς διενέργεια αναγκαστικής εκτέλεσης, καθόσον η χορήγηση εξουσιοδότησης στον τρίτο να επισπεύσει, επ’ ονόματί του, αναγκαστική εκτέλεση, ως εκούσιος αντιπρόσωπος του φορέα της απαίτησης, δεν συμβιβάζεται με την αυστηρή τυποποίηση και την ασφάλεια της εκτελεστικής διαδικασίας […] η δε δυνατότητα του εξουσιοδοτηθέντος να ενάγει, ιδίω ονόματι, για την απαίτηση, αποκρούεται ως περίπτωση απαγορευόμενης δικαιοπρακτικής διάθεσης της νομιμοποίησης […] Συνεπώς, εφόσον η καθ’ ης δεν νομιμοποιείται ενεργητικά στην επίσπευση της αναγκαστικής εκτέλεσης, η ως άνω προσβαλλόμενη πράξη, ήτοι η με αριθμό 314/08.Ο7.2Ο22 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών… , είναι άκυρη, κατά παραδοχή του μοναδικού πρόσθετου λόγου ανακοπής ως βάσιμου.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η υπό κρίση ανακοπή πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και να ακυρωθεί η ως άνω προσβαλλόμενη πράξη, ήτοι η με αριθμό 314/08.Ο7.2Ο22 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών …, ενώ παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων, που περιέχονται στο δικόγραφο της ανακοπής. […]